XX- You Already Know the Answers... (GR)

Σκεφτόμουν να έγραφα κάτι για τα τελευταία γεγονότα, αλλά έχω στεγνώσει. Αναλύσεις επί αναλύσεων περί πολιτικής, κοινωνικής ευθύνης, διαδηλωτές που προσπαθούν κάποιοι να τους καταντήσουν έρμαια μιας αδηφάγας προπαγανδιστικής κύκλωσης του μεταμοντέρνου Σοσιαλισμού με τα γνωστά αποτελέσματα. Πόνος, δολοφονίες, κατακραυγή, κατακερματισμός του δημοσίου (κι όχι τελικά, ή τουλάχιστον ακόμα του ιδιωτικού) συμφέροντος, σταθερά συστατικά μιας 30ετούς οικονομικής γενοκτονίας.

Δεν ξέρεις πλέον πώς να αντιδράσεις. Δε γνωρίζεις την πλήρη αλήθεια για να αποφασίσεις με ποιόν θα στοιχιθείς. Όχι πως έχει και τόσο μεγάλη σημασία: οι αποφάσεις ήδη έχουν επηρεάσει την καθημερινότητά μας. Αυτός ο διαρκής φόβος για τα οικονομικά μας, την προσωπική μας ασφάλεια, τη μελλοντική εξασφάλιση είναι όχι απλά ορατός αλλά χειροπιαστός εδώ και μήνες. Και χρόνια. Απλά παλαιότερα υπήρχε αυτό το ελληνικό "έτσι είναι ο Έλληνας, τη βγάζει πάντα καθαρή με τις λαμογιές και κανένας δεν τον ελέγχει". Και μας καθησύχαζε.

Είναι απλά τραγικό, μέσα στο πένθος 3 αδικοχαμένων ανθρώπων, που πήγαν στη δουλειά-καρμανιόλα εξαιτίας του φόβου της απόλυσης, να συζητάμε για το κόστος/επιπτώσεις στον Τουρισμό.

Το "σύστημα" (ή σύστημα) τους δολοφόνησε 2 φορές, και τώρα τρέχουμε να σώσουμε αυτό το ίδιο το...σύστημα;