Τελείωσε και φέτος το μοναδικό, πλέον, φεστιβάλ (convention) comics στην Ελλάδα, το Comicdom ή CCA (Comicdom Con Athens, συντομογραφία με βάση τα αμερικάνικα πρότυπα, που χαίρομαι που βλέπω να χρησιμοποιείται πλέον λίγο ευρύτερα, γιατί πάλεψα αρκετά γι αυτήν στο παρελθόν) 2011.
Ήμουν εκεί, ήσουν εκεί, περάσαμε καλά, κλπκλπ. Όλα μια χαρά. Ποιό είναι όμως το resume'; Το πρακτικό σκέλος του aftermath μιας τέτοιας εκδήλωσης; Όχι για τον κόσμο, για εμάς σε σχέση με τον κόσμο. Για τους δημιουργούς, τα μαγαζιά, τις εκδοτικές. Γιατί αυτοί είναι ο πυρήνας χάρη στον οποίο υπάρχουν αυτές οι εκδηλώσεις.
1- Ένα φεστιβάλ τον χρόνο Δε φέρνει την Άνοιξη. Χρειαζόμαστε τουλάχιστον 2. Έτσι όπως εδώ και αρκετά χρόνια έχουν τα πράγματα, που οι ελληνικές εκδόσεις περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό σε τέτοια events για να βγάλουν νέες δουλειές, ένα, τουλάχιστον, ακόμη τέτοιο τρι-διήμερο είναι απαραίτητο.
2- Η ποιότητα της ελληνικής παραγωγής συνεχώς βελτιώνεται. Και από άποψη δημιουργικού, αλλά κι από τις ίδιες τις εκδόσεις. Ακόμη και τα πιο μικρά και "απλοϊκά" σε μορφή παρουσίασης comics όπως η ΑΡΑΧΩΒΑ από την 9η Διάσταση, είχαν φέτος τον αέρα του cool design-άτου και πολυτελούς project.
3- Το κοινό υπάρχει και ψωνίζει. Το εν δυνάμει κοινό γουστάρει, ενδιαφέρεται, και είναι έτοιμο να εισχωρήσει περισσότερο σε αυτή τη μορφή Τέχνης. Γιατί είναι μία Τέχνη που γίνεται εύκολα αποδεκτή από κάθε κατηγορία ανθρώπων. Πού είναι όμως όλο αυτό το κοινό τις υπόλοιπες ημέρες; Μήπως τελικά τα ελληνικά δίκτυα διανομής Τύπου έχουν πολύ μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την απογοητευτική κίνηση του comic στην Ελλάδα απ'ότι πιστεύαμε;
4- Φέτος είχαμε και για πρώτη φορά, διαγωνισμό cosplay στο convention. Ο οποίος θεωρείται επιτυχημένος, και μια επιτυχημένη κίνηση από τους διοργανωτές. Θα συμφωνήσω μέχρι ένα σημείο: θεωρώ αυτό το συμπέρασμα κάπως επιφανειακό. Πράγματι, ο χώρος της Ένωσης τίγκαρε το Σάββατο, και πριν και μετά το cosplay. Όμως η "συνάντηση των 2 κόσμων" (comic enthousiasts-cosplayers) δεν επετεύχθει. Δεν παρατήρησα και κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον από το πλήθος των cosplay fans και related ατόμων για το υπόλοιπο κομμάτι. Δεν είδα να πήζουν τα μαγαζιά από κόσμο εκείνες τις πριν-και-μετά ώρες. Απεναντίας, η είσοδος και τα πεζοδρόμια τριγύρω από την Ένωση ήταν ασφυκτικά γεμάτα.
5- Οι γυναίκες διαβάζουν comics ανεξαρτήτως είδους στην Ελλάδα. Period. Όταν πέφτει το μάτι μου σε κοπέλες που είναι maximum 24 ετών, να κρατούν στα χέρια τους το Tales To Astonish 78 και να ελέγχουν αν όντως το spine έχει τόσα cracks ώστε να το χαρακτηρίζουν Fine/Fine+, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει!
6- Το μεγάλο όνομα σίγουρα βοηθάει. Η αποτυχία του Comicdom φέτος να φέρει φέτος έναν δημιουργό Α-Class δε φάνηκε. Αυτό όμως μόνο επειδή εδώ και έναν χρόνο, από το περσινό CCA 2010, δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα, εκδηλώσεις τέτοιου βεληνεκούς εννοώ. Οπότε θεωρούσα βέβαιη την τόση κίνηση και προσέλευση φέτος. Αλλά αυτό δε σχετίζεται με την απουσία ενός mainstream artist/writer/inker whatever.
Τουλάχιστον για φέτος, ήταν/ήμασταν τυχεροί.
7- Χρειάζονται special Editions comics που θα έχουν exclusive covers για τις μέρες του CCA. Αυτό δεν κατάφερα να το πετύχω να πραγματοποιηθεί όσο ήμουν μέλος των διοργανωτών μεν, παραμένει μία πολύ καλή, και ενδιαφέρουσα για το promotion του ίδιου του convention στο εξωτερικό, ιδέα.
