6.06.2012

So, You Think You Can Dance? (Comic Basics Edition-GR) p.1

...Ή αλλιώς, όλοι οι άλλοι οι άσχετοι το παίζουν καθηγητές comics και δίνουν μαθήματα δεξιά-αριστερά, ε, πιστεύω πως δικαιούμαι κι εγώ να δώσω κάποιες κατευθυντήριες γραμμές στους επίδοξους "δημιουργούς comics" (και όχι "κομίστες", όποιον από εσάς ακούσω να χρησιμοποιεί τον αυθαίρετο αυτόν όρο θα τον βάλω να πλύνει χύτρα μετά από μαγειρίτσα.)

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Ώστε πιάνει το χέρι σου, γουστάρεις τα comics, κι αποφάσισες πως μπορείς κι εσύ να δημιουργήσεις τα δικά σου. Πολύ ωραία! Ξεκινάμε λοιπόν με κάποιους βασικούς, γενικούς κανόνες σε αυτό το post, που αφορούν κυρίως τα "παραδιπλανά" της αυτής καθεαυτής δημιουργίας.

Για να το κάνουμε αυτό, έχουμε σαν βάση πως ενδιαφέρεστε ουσιαστικά για το άθλημα και δεν το βλέπετε μόνο σαν hobby, και υποθέτουμε πως βρισκόμαστε σε μια ιδανική ελληνική κοινωνία, που προσφέρει δουλειές σε αυτό τον τομέα.

-Καταρχάς ποτέ δεν ξεχνάμε πως τα comics από καταβολής των, είναι εμπορικό προϊόν. Βασικό πρόβλημα της ελληνικής παραγωγής, ήταν ανέκαθεν η κουλτούρα (με την καλή Και την κακή έννοια) που τα αμπαλάριζε. Σίγουρα έχουν βγει διαμάντια με ποικίλες στυλιστικές/εννοιακές προεκτάσεις, αλλά το ευρύ κοινό ΔΕΝ ενδιαφέρεται. Δεν είναι τυχαίο πως δεκαετίες ολόκληρες το είδος comics που ήταν, και είναι, με διαφορά πιο διαδεδομένα, είναι οι γελοιογραφίες (που Δεν είναι comics βέβαια) και τα comic strips. Εύπεπτα, γρήγορα, ευκολοδιάβαστα.

-Μην αναλώνεστε στην "εύρεση της ιδανικής ιστορίας". ΔΕΝ υπάρχει κάτι τέτοιο, κι αν υπάρξει για πολύ λίγους από εμάς, αυτό θα έρθει εκούσια, ένα άσχετο πρωί μεταξύ τρίτης και τέταρτης κουταλιάς corn flakes ή το προηγούμενο βράδυ λίγο μετά την τέταρτη βότκα. Εκεί που δεν το περιμένεις με άλλα λόγια.

-...γι αυτό λοιπόν, να έχετε πάντοτε μαζί σας ένα κομμάτι χαρτί κι ένα-κάτι που γράφει (μολύβι ματιών, μαρκαδόρο, κυρομπογιές, οτιδήποτε), έτσι ώστε όταν σας έρθει μια καλή ιδέα, ή αν δείτε κάτι ενδιαφέρον, να μπορέσετε να το σκιτσάρετε επί τόπου για μελλοντικό reference. ...ναι, έχετε τα κινητά σας. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!

-Βρήκατε την ιδέα, πολύ ωραία. Καθήστε τώρα και υλοποιήστε την! Το να κομπάζετε δεξιά-αριστερά "έχω αυτή τη γαμάτη ιδέα ρε φίλε, άσε!" το μόνο που σας προσφέρει είναι να χάνετε χρόνο, με αποτέλεσμα μετά από μερικές μέρες να βαρεθείτε και να την παρατήσετε.
"Τί έγινε με κείνη την ιδέα που μού'λεγες τις προάλλες;"
"Άσε, μαλακία ήταν τελικά, ψάχνω μια καλύτερη τώρα που να την λέει στο σύστημα κι έτσι."

-Κι έτσι ερχόμαστε στο σημείο, που τίποτα και ποτέ, δεν είναι ακριβώς όπως το είχαμε εξ αρχής πλάσει αγγελικά μέσα στο μυαλό μας. Ποτέ το τελικό αποτέλεσμα δε θα μας/σας ικανοποιήσει πλήρως, αυτό είναι απαράβατος κανόνας. Αν αναλωθείτε στην προσπάθεια βελτίωσης ενός ήδη επαρκούς αποτελέσματος, το λογικό είναι πως αντί να το βελτιώσετε θα το μισήσετε και θα καταλήξει στα σκουπίδια. Στο επόμενο project θα είστε καλύτεροι. Ο χρόνος τρέχει.

-Ο χρόνος τρέχει λοιπόν, κι αυτό σημαίνει συνεχής ενασχόληση και παραγωγή, μόνο έτσι θα υπάρξει βελτίωση. Μην περιμένετε το ένα φεστιβάλ τον χρόνο για να ολοκληρώσετε μια ρημαδιασμένη ιστορία. Ναι, δεν υπάρχουν εκδότες να ρισκάρουν στο comic, ή είναι συνολικά λιγότεροι από το ποσοστό του ΛΑΟΣ στις επερχόμενες εκλογές. Υπάρχουν κι άλλες διέξοδοι! Ανεβάστε ένα blog, φτιάξτε ένα webcomic, ανοίξτε έναν λογαριασμό στο κοινωνικό site της αρεσκείας σας, κάντε κάτι, μην κάθεστε και κοιτάτε το ταβάνι! Και μετά την άδεια σελίδα μπροστά σας! Και μετά, Πάλι το ταβάνι! Και πάλι τη σελίδα;; Και το ταβάνι ξανά;;; Έλεος!

Μπράβο, μ'εκνευρίσατε πάλι. Σταματάω εδώ για σήμερα.

No comments:

Post a Comment