...a Great PULP party night. Jarvis at his best. Nothing more, nothing less.
Goodnight.
Goodnight.
12.01.2012
9.13.2012
PENGHUNT FB Poll!
Did you Hear? A POLL about PENGHUNT's new member is running up on Facebook!
Yes, that's right, after the "Revenge Of The Elephant" storyline, we'll introduce a brand NEW Penguin!
What is gonna be? A Meercat from the future? A Big 3-legged Spider, or, a Kung-Fu Sheep?
Go and vote, I know you have Facebook accounts, use them wisely for once!
http://www.facebook.com/questions/10151134546617420/
You need Visual aid? Here!
Yes, that's right, after the "Revenge Of The Elephant" storyline, we'll introduce a brand NEW Penguin!
What is gonna be? A Meercat from the future? A Big 3-legged Spider, or, a Kung-Fu Sheep?
Go and vote, I know you have Facebook accounts, use them wisely for once!
http://www.facebook.com/questions/10151134546617420/
You need Visual aid? Here!
Now Go and VOTE!
9.09.2012
Random Thoughts 05 Επιστροφή Στα Θρανία Edition
Και τελείωσε το καλοκαίρι. (Ξεκινάμε με ένα πρωτότυπο νέο αυτή τη φορά). Καλό χειμώνα λοιπόν, όσο τελοσπάντων αυτή η ευχή μπορεί να πιάσει, και στα επίπεδα του εφικτού αναλόγως την περίπτωση και το άτομο.
-Ο Σαμαράς λοιπόν προτίμησε όπως λένε στα κανάλια και στη Συγγρού (πόσο γελοίο ακούγεται αυτό), να ακολουθήσει την οδό της "πραγματικής κατάστασης" στις δηλώσεις του στην ΔΕΘ. (Για όσο θα υπάρχει ακόμα η ΔΕΘ και δε θα συγχωνευτεί με την Πειραϊκή Πατραϊκή ή πουληθεί στους Ελβετούς). Μας είπε δηλαδή πως τα νέα μέτρα είναι άδικα, αλλά είναι τα τελευταία. Λυπάται πολύ, λυπόμαστε κι εμείς, κι όλα ok. Γιατί χωλοσκάμε, δεν ξέρω!
-Καινούργια μανία αυτό το Kickstarter, ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Ωραία ιδέα, δίνει και κάποιες καλλιτεχνικές διεξόδους, υποστηρίζει οικονομικά indie/alternative καλλιτέχνες κλπ κλπ. Η μοναδική μου ένσταση (που δεν είναι και μικρή), είναι το γιατί στο όλο αυτό παιχνίδι μπαίνουν και άτομα που ΕΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ. Δεν αναιρεί το όλο concept του Kickstarter; Έχεις λεφτά γιατί είσαι ο Χ γνωστός καλλιτέχνης (με την ευρεία έννοια του όρου) να κάνεις το κομικσάκι σου, να το βγάλεις από όποια εταιρία θέλεις, και να πουλήσει τόσο ώστε να υπερκαλύψει τα έξοδά του εφόσον έχεις μεγάλο κοινό. Γιατί να σε βοηθήσω να το εκτυπώσεις; Για να πάρω τα καλούδια που προσφέρεις με το όποιο αντίστοιχο ποσό θα μου πεις. Ε, δώστα όπως τα έδινες μέχρι πρότινος, μέσω Diamond, σε conventions, από το site σου με αντίστοιχη παραγγελία! Μην πας να καπελώσεις όμως ΚΙ ΕΔΩ την προσπάθεια του μικρού, άγνωστου δημιουργού, που δεν έχει τη δυνατότητα να προσφέρει original sketch cards από τον Alex Ross!
-Αυτός ο φρονιμίτης τις τελευταίες εβδομάδες μ'έχει διαλύσει. (Ψυχοσωματικά, οικονομικά, αισθητικά, συνδιαλεκτικά)
-Εκτός αυτού πάντως, περιέργως το καλοκαίρι που πέρασε είχε ενδιαφέρον, και πέρασα καλά μετά από πολλά αδιάφορα καλοκαίρια. Αυτό δεν προβλέπεται για τον χειμώνα, αλλά τουλάχιστον ηρέμησα κάπως.
-Ετοιμάζεται το δεύτερο album FOREST, από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση και πάλι. Για όσους παρακολουθούσαν το στρίπ το πάλαι ποτέ στο Comicdom, αυτή η επερχόμενη συλλογή (που θα ξανασχεδιαστεί και θα αλλάξει με τις όποιες επιπλέον προσθήκες φυσικά), θα ξεκινάει από το σημείο
-Επίσης, κάποια στιγμή θα ανέβει online και ένα άλλο στριπ, μείγμα/συνέχεια του πολύ παλιού Ζωολογικού Zippo/ ZOO inc που θεωρείται και το starting point των περισσοτέρων από τις επιμέρους ζωόμορφες ιστορίες μου. Δύο αρχικά bonus comic strips ακολουθούν!
-Και να μην ξεχνάτε να διαβάζετε τους πιγκουίνους στο PENGHUNT κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Όχι τίποτ'άλλο, αλλά γίνεται λίγο της πουτάνας με τους 2 ελέφαντες και τις τέσσερις προβοσκίδες, και υπάρχει κίνδυνος να χαθείτε στο continuity αν δεν το παρακολουθείτε ανελειπώς και δεν διαβάζεται ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 φορές το καθένα ώστε να καταφέρετε να "πιάσετε" όλα τα επίπεδα χιούμορ και εννοιολογικών παραγοντικών συστοιχιών ιδεών που...ok, σταματάω εδώ.
Προειδοποίηση: Ακολουθούν πολλές παρενθέσεις.
-Ο Σαμαράς λοιπόν προτίμησε όπως λένε στα κανάλια και στη Συγγρού (πόσο γελοίο ακούγεται αυτό), να ακολουθήσει την οδό της "πραγματικής κατάστασης" στις δηλώσεις του στην ΔΕΘ. (Για όσο θα υπάρχει ακόμα η ΔΕΘ και δε θα συγχωνευτεί με την Πειραϊκή Πατραϊκή ή πουληθεί στους Ελβετούς). Μας είπε δηλαδή πως τα νέα μέτρα είναι άδικα, αλλά είναι τα τελευταία. Λυπάται πολύ, λυπόμαστε κι εμείς, κι όλα ok. Γιατί χωλοσκάμε, δεν ξέρω!
-Καινούργια μανία αυτό το Kickstarter, ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Ωραία ιδέα, δίνει και κάποιες καλλιτεχνικές διεξόδους, υποστηρίζει οικονομικά indie/alternative καλλιτέχνες κλπ κλπ. Η μοναδική μου ένσταση (που δεν είναι και μικρή), είναι το γιατί στο όλο αυτό παιχνίδι μπαίνουν και άτομα που ΕΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ. Δεν αναιρεί το όλο concept του Kickstarter; Έχεις λεφτά γιατί είσαι ο Χ γνωστός καλλιτέχνης (με την ευρεία έννοια του όρου) να κάνεις το κομικσάκι σου, να το βγάλεις από όποια εταιρία θέλεις, και να πουλήσει τόσο ώστε να υπερκαλύψει τα έξοδά του εφόσον έχεις μεγάλο κοινό. Γιατί να σε βοηθήσω να το εκτυπώσεις; Για να πάρω τα καλούδια που προσφέρεις με το όποιο αντίστοιχο ποσό θα μου πεις. Ε, δώστα όπως τα έδινες μέχρι πρότινος, μέσω Diamond, σε conventions, από το site σου με αντίστοιχη παραγγελία! Μην πας να καπελώσεις όμως ΚΙ ΕΔΩ την προσπάθεια του μικρού, άγνωστου δημιουργού, που δεν έχει τη δυνατότητα να προσφέρει original sketch cards από τον Alex Ross!
-Αυτός ο φρονιμίτης τις τελευταίες εβδομάδες μ'έχει διαλύσει. (Ψυχοσωματικά, οικονομικά, αισθητικά, συνδιαλεκτικά)
-Εκτός αυτού πάντως, περιέργως το καλοκαίρι που πέρασε είχε ενδιαφέρον, και πέρασα καλά μετά από πολλά αδιάφορα καλοκαίρια. Αυτό δεν προβλέπεται για τον χειμώνα, αλλά τουλάχιστον ηρέμησα κάπως.
-Ετοιμάζεται το δεύτερο album FOREST, από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση και πάλι. Για όσους παρακολουθούσαν το στρίπ το πάλαι ποτέ στο Comicdom, αυτή η επερχόμενη συλλογή (που θα ξανασχεδιαστεί και θα αλλάξει με τις όποιες επιπλέον προσθήκες φυσικά), θα ξεκινάει από το σημείο
και θα ολοκληρώνει το ανολοκλήρωτο storyline, που στην online version του είχε φτάσει ως εδώ:
8.23.2012
7.10.2012
Random Thoughts 04
Well, ελπίζω να έχετε συνηθίσει τη διάταξη ως τώρα. Αν όχι, υπομονή κι επιμονή!
- Το background του blog είναι λίγο επιληπτικό, κι έχει και φάτσα-κάρτα την Agent 03 από το Penghunt που πλέον δε συμμετέχει στην ιστορία, αλλά βαριέμαι να τ'αλλάξω. Το ίδιο ισχύει και για το μεγάλο banner στο Blowtoons.com, αλλά θα γίνουν αλλαγές με το επερχόμενο μεγάλο event. Stay tuned.
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
- SDCC μεθαύριο, κι απ'ότι φαίνεται η Marvel πάλι βγαίνει ο μεγάλος νικητής. Από comic news, tv news, games, μέχρι ταινίες και digital media, η DC θα αρκεστεί στα καινούργια projects του Morrisson που ενδιαφέρουν όσους φανς του έχουν μείνει. Αν είσαι εταιρία αρπακολατζίδικη, αυτά συμβαίνουν, λυπάμαι, αλλά η επιστροφή του Timberwolf και οι JLA της φασιστικής Earth 4532 δε νομίζω να ενδιαφέρουν πάνω από 4 άτομα. (Και ναι, ο letterer του τίτλου είναι εκτός καταμέτρησης.)
- Αυτά να τα βλέπουν -που σιγά μην τους νοιάζει- οι εγχώριοι καλλιτέχνες, που βγάζουν ένα άλμπουμ τον χρόνο και συμμετέχουν σε μια έκθεση, και μετά παραπονιούνται πως δεν υπάρχει εκδοτική κίνηση στην Ελλάδα. Εσείς το καταντήσατε έτσι.
- Έκθεση-έκθεση, όχι αυτό το πράμα που έγινε την περασμένη εβδομάδα, κι ονομάστηκε "Πανελλήνιο φεστιβάλ". Δεν πήγα γιατί δεν είχα κανέναν λόγο να πάω, αλλά είδα το πρόγραμμα-αλμανάκ της έκθεσης και έφριξα. Μπράβο, άντε και του χρόνου, με περισσότερα συγκροτήματα. Και κάναν ξυλοπόδαρο, και μπουφέ με καναπεδάκια από συκωτάκια πουλιών σωτέ.
- Με τον ρυθμό που παραιτούνται υπουργοί κι υφυπουργοί σε αυτή την ολίγων ημερών κυβέρνηση, μέχρι τον Οκτώβριο θα έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Όταν τους τελειώσουν οι βουλευτές για τις θέσεις, θα αναγκαστούν να βάλουν από την αξιωματική αντιπολίτευση.
- Ο Παπούλιας πάντως κατάφερε επιτέλους να ξεκουραστεί λιγάκι. Τόση δουλειά και ταξίδια μαζεμένα είχε να κάνει από τη Μεταπολίτευση.
- Όταν αρχίζει κάποιος και κάνει comics για το ότι Δεν ξέρει τί comics να κάνει, μάλλον χρειάζεται διακοπές. Ή αλλαγή επαγγέλματος. (για να ξέρετε, το όριο είναι 3 τέτοιου είδους τεχνάσματα σε όλη σας την δημιουργική περίοδο. Όχι τίποτ'άλλο, αλλά θα με ρωτάτε μετά. Απλά σας προλαβαίνω.)
- Στο ίδιο ύφος, όταν δεν τόχεις με τις παρωδίες, απλά ΔΕΝ κάνεις παρωδίες. Ειδάλλως ξεφτιλίζεσαι. Το λιγότερο. Κι ακόμα χειρότερα όταν προσπαθείς να περάσεις το pathetic attempt σου σαν το νεο-hip τρέντυ comic που κάνει τη διαφορά. Τότε είσαι απλά κακομοίρης. Με την κακή έννοια.
- Αφού αυτοί οι Χρυσαυγίτες κυνηγάνε που κυνηγάνε τους μετανάστες, γιατί ασχολούνται με τους Αιγύπτιους ψαράδες, και δεν πάνε να "καθαρίσουν" -όπως ξεκάθαρα λένε και τα flyers τους που βρωμίζουν τους δρόμους- την Ομόνοια από τους αφρικανούς πρεζέμπορους;
- Το χειρότερο κομμάτι του καλοκαιριού είναι η αναμονή.
- Κατά τ'άλλα καμιά ιδιαίτερη αλλαγή. Εκτός από μία. Αλλά τα υπόλοιπα τα ίδια. 'Οταν τελειώσει κι η αναμονή, ίσως έχω περισσότερα νέα. Προς το παρόν, απλά περιμένω. Το είπα ήδη αυτό νομίζω. Λογικό, εφόσον αυτό κάνω. Περιμένω και γράφω blogs για το ότι περιμένω.
- Μία αλλαγή είναι αρκετή για να καλύψει τον κλασσικό εκνευρισμό της αναμονής πάντως.
- Το επόμενο blog θα είναι ένα PENGHUNT F.A.Q. Stay tuned. Again.
- Over and Out.
- Το background του blog είναι λίγο επιληπτικό, κι έχει και φάτσα-κάρτα την Agent 03 από το Penghunt που πλέον δε συμμετέχει στην ιστορία, αλλά βαριέμαι να τ'αλλάξω. Το ίδιο ισχύει και για το μεγάλο banner στο Blowtoons.com, αλλά θα γίνουν αλλαγές με το επερχόμενο μεγάλο event. Stay tuned.
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
- SDCC μεθαύριο, κι απ'ότι φαίνεται η Marvel πάλι βγαίνει ο μεγάλος νικητής. Από comic news, tv news, games, μέχρι ταινίες και digital media, η DC θα αρκεστεί στα καινούργια projects του Morrisson που ενδιαφέρουν όσους φανς του έχουν μείνει. Αν είσαι εταιρία αρπακολατζίδικη, αυτά συμβαίνουν, λυπάμαι, αλλά η επιστροφή του Timberwolf και οι JLA της φασιστικής Earth 4532 δε νομίζω να ενδιαφέρουν πάνω από 4 άτομα. (Και ναι, ο letterer του τίτλου είναι εκτός καταμέτρησης.)
- Αυτά να τα βλέπουν -που σιγά μην τους νοιάζει- οι εγχώριοι καλλιτέχνες, που βγάζουν ένα άλμπουμ τον χρόνο και συμμετέχουν σε μια έκθεση, και μετά παραπονιούνται πως δεν υπάρχει εκδοτική κίνηση στην Ελλάδα. Εσείς το καταντήσατε έτσι.
- Έκθεση-έκθεση, όχι αυτό το πράμα που έγινε την περασμένη εβδομάδα, κι ονομάστηκε "Πανελλήνιο φεστιβάλ". Δεν πήγα γιατί δεν είχα κανέναν λόγο να πάω, αλλά είδα το πρόγραμμα-αλμανάκ της έκθεσης και έφριξα. Μπράβο, άντε και του χρόνου, με περισσότερα συγκροτήματα. Και κάναν ξυλοπόδαρο, και μπουφέ με καναπεδάκια από συκωτάκια πουλιών σωτέ.
- Με τον ρυθμό που παραιτούνται υπουργοί κι υφυπουργοί σε αυτή την ολίγων ημερών κυβέρνηση, μέχρι τον Οκτώβριο θα έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Όταν τους τελειώσουν οι βουλευτές για τις θέσεις, θα αναγκαστούν να βάλουν από την αξιωματική αντιπολίτευση.
- Ο Παπούλιας πάντως κατάφερε επιτέλους να ξεκουραστεί λιγάκι. Τόση δουλειά και ταξίδια μαζεμένα είχε να κάνει από τη Μεταπολίτευση.
- Όταν αρχίζει κάποιος και κάνει comics για το ότι Δεν ξέρει τί comics να κάνει, μάλλον χρειάζεται διακοπές. Ή αλλαγή επαγγέλματος. (για να ξέρετε, το όριο είναι 3 τέτοιου είδους τεχνάσματα σε όλη σας την δημιουργική περίοδο. Όχι τίποτ'άλλο, αλλά θα με ρωτάτε μετά. Απλά σας προλαβαίνω.)
- Στο ίδιο ύφος, όταν δεν τόχεις με τις παρωδίες, απλά ΔΕΝ κάνεις παρωδίες. Ειδάλλως ξεφτιλίζεσαι. Το λιγότερο. Κι ακόμα χειρότερα όταν προσπαθείς να περάσεις το pathetic attempt σου σαν το νεο-hip τρέντυ comic που κάνει τη διαφορά. Τότε είσαι απλά κακομοίρης. Με την κακή έννοια.
- Αφού αυτοί οι Χρυσαυγίτες κυνηγάνε που κυνηγάνε τους μετανάστες, γιατί ασχολούνται με τους Αιγύπτιους ψαράδες, και δεν πάνε να "καθαρίσουν" -όπως ξεκάθαρα λένε και τα flyers τους που βρωμίζουν τους δρόμους- την Ομόνοια από τους αφρικανούς πρεζέμπορους;
- Το χειρότερο κομμάτι του καλοκαιριού είναι η αναμονή.
- Κατά τ'άλλα καμιά ιδιαίτερη αλλαγή. Εκτός από μία. Αλλά τα υπόλοιπα τα ίδια. 'Οταν τελειώσει κι η αναμονή, ίσως έχω περισσότερα νέα. Προς το παρόν, απλά περιμένω. Το είπα ήδη αυτό νομίζω. Λογικό, εφόσον αυτό κάνω. Περιμένω και γράφω blogs για το ότι περιμένω.
- Μία αλλαγή είναι αρκετή για να καλύψει τον κλασσικό εκνευρισμό της αναμονής πάντως.
- Το επόμενο blog θα είναι ένα PENGHUNT F.A.Q. Stay tuned. Again.
- Over and Out.
6.18.2012
Κι Ύστερα Από Τις Μέλισσες Ήρθαν Οι Σφήκες (ξανά).
Τελείωσαν κι αυτές οι Εκλογές (σχεδόν), και τα αποτελέσματα λίγο-πολύ γνωστά. Δε θα καθήσω να αναλύσω την ανυπολόγιστη βλακεία όσων "φοβήθηκαν μη βγούμε από το Ευρώ", ούτε το γεγονός πως τα ποσοστά της ΝΔ ανέβηκαν από την επαρχία και τους γέρους. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό που είχα γράψει προχθές για τις συντάξεις και τα ταχυδρομικά, καλά τους έκαναν, αυτό ψήφισαν άλλωστε πολλοί υψηλοσυνταξιούχοι των 300 Ευρώ.
Καλές κατσίκες λοιπόν, και όταν θα τις πουλάτε στο 1/5 της αντικειμενικής τους αξίας βοσκής ώστε να μπορέσετε να δώσετε χαρτζιλίκι στα εγγόνια σας στην πρωτεύουσα να θυμάστε τί ψηφίσατε. Αλλά δε θα θυμάστε το γιατί, φυσικά, όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων 40 ετών.
Ο "φόβος της αλλαγής", της πραγματικής αλλαγής όμως, όχι της τεχνητής ψηφοθηρικής μονοήμερης, επιμένει σθεναρά μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Λιτότητα ουμπεράλες λοιπόν, και στην υγειά μας.
Ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε τώρα τον υπόλοιπο χρόνο, εκτιμώντας τα μικρά πράγματα στη ζωή, δίνοντάς τους την αξία που τους πρέπει. Ή τα μεγάλα, είναι καθαρά θέμα προτεραιοτήτων άλλωστε για τον καθένα.
Καλές κατσίκες λοιπόν, και όταν θα τις πουλάτε στο 1/5 της αντικειμενικής τους αξίας βοσκής ώστε να μπορέσετε να δώσετε χαρτζιλίκι στα εγγόνια σας στην πρωτεύουσα να θυμάστε τί ψηφίσατε. Αλλά δε θα θυμάστε το γιατί, φυσικά, όπως και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων 40 ετών.
Ο "φόβος της αλλαγής", της πραγματικής αλλαγής όμως, όχι της τεχνητής ψηφοθηρικής μονοήμερης, επιμένει σθεναρά μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Λιτότητα ουμπεράλες λοιπόν, και στην υγειά μας.
Ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε τώρα τον υπόλοιπο χρόνο, εκτιμώντας τα μικρά πράγματα στη ζωή, δίνοντάς τους την αξία που τους πρέπει. Ή τα μεγάλα, είναι καθαρά θέμα προτεραιοτήτων άλλωστε για τον καθένα.
6.15.2012
ΤΕΣΤ: ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ;
Παλιό μεν, αλλά πάντα επίκαιρο! Τώρα με τις εκλογές, ας θυμηθούμε 1 χρόνο πριν τί γινόταν, μέσα από αυτό το απολαυστικό τεστάκι! (Άσε που βαριέμαι να φτιάχνω καινούργιο, σημαντικός παράγοντας!)
"Μία καίρια ερώτηση της εποχής μας που χρίζει πολλαπλών απαντήσεων. Το θέμα όμως είναι αν όντως Υπάρχει ΚΡΙΣΗ για εσάς ή όχι! Αυτό το ΤΕΣΤ θα απαντήσει σε όλες σας τις απορίες, και θα σας κάνει να αισθανθείτε υπερήφανοι για τις οικονομικές σας καταβολές!"
"Μία καίρια ερώτηση της εποχής μας που χρίζει πολλαπλών απαντήσεων. Το θέμα όμως είναι αν όντως Υπάρχει ΚΡΙΣΗ για εσάς ή όχι! Αυτό το ΤΕΣΤ θα απαντήσει σε όλες σας τις απορίες, και θα σας κάνει να αισθανθείτε υπερήφανοι για τις οικονομικές σας καταβολές!"
1- Εσείς πώς αντιμετωπίζετε την Κρίση;
Α/ Πολύ καλό τρίψιμο με αλατόνερο και μετά τσιγάρισμα στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσει.
Β/ Ξεχύνομαι στις Παραλίες, τρέχω στα βοσκοτόπια και πηδάω τις μάντρες σαν να ήταν χθες.
Γ/ Ακούω ευλαβικά τις συμβουλές του λογιστή μου, που επιμένει πως “ΔΕΝ υπάρχει Κρίση!”
Δ/ Περιμένω υπομονετικά τις επόμενες εξαγγελίες της κυβέρνησης μπροστά στην 45 ιντσών τηλεόρασή μου.
2- Ποιό από τα παρακάτω χιτάκια-πολιτικές ατάκες των τελευταίων μηνών σας εκφράζει;
Α/ “Πού Πήγαν Τα Λεφτά; Πού Πήγαν Αυτά Τα Λεφτά;;”
Β/ “Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας”
Γ/ “Πρώτα ο Πολίτης”
Δ/ “BAZINGA!”
3- Είστε υπέρ ή κατά του νέου Αντικαπνιστικού Νόμου;
Α/ Υπέρ. Έχω φανταστεί τον Κακλαμάνη να καπνίζει πούρα Αβάνας και δεν είναι καθόλου ελκυστικό θέαμα.
Β/ Είμαι φανατικός αντικαπνιστής, σε βαθμό ρατσισμού: κυκλοφορώ με πυροσβεστήρα τσέπης για να σβήνς τις ημισβησμένες γόπες.
Γ/ Δεν έχω άποωη επί του θέματος, δε βγαίνω ποτέ απ’το καλά αμπαρωμένο κελάρι μου.
Δ/ Κατά.
4- Τελικά σε ποιά συντεχνιακή κατηγορία ανήκαν εκείνοι οι αφανείς ήρωες που υποσχέθηκαν στον Παπανδρέου πως “και το μισθό μου θα δώσω για να σωθεί η Ελλάδα”;
Α/ Η συντεχνία των ΝεοΔημοκρατών. Είναι οι μόνοι βέβαιοι πως θα ξαναπάρουν αυτούς τους μισθούς πίσω όταν έρθουν στην εξουσία εις τριπλούν, με τη μορφή χορηγίας.
Β/ Οι παπλοβιομήχανοι. Είναι παγκοσμίως γνωστό πως αυτοί έχουν το χοντρό το χρήμα, και τα ασφαλέστερα “χρηματοκιβώτια” για να το κρύβουν!
Γ/ Οι ταγματασφαλίτες. Τα παίρνουν μαύρα ούτως ή άλλως,
Δ/ Οι προβοκάτορες ακροαριστεροί που προσπαθούν μάταια να ανατρέψουν το πολίτευμα της χώρας, επαναφέροντας τον δικό τους “Καλλικράτη” γνωστού και ως “Πόλεις-Κράτη”.
5- Τελικά “Πού πήγαν αυτά τα λεφτά”;
Α/ Στις καινούργιες στολές της Δημοτικής Αστυνομίας.
Β/ Στα χέρια λίγων και εκλεκτών.
Γ/ Σε αγορές-επενδύσεις οικιακού εξοπλισμού των βουλευτών του ΔΗΚΚΙ.
Δ/ “Λεφτά Υπάρχουν”.
6- Έχω μπερδευτεί: πόσες υποκατηγορίες έχει η τοπική αυτοδιοίκηση πλέον με τον Καλλικράτη;
Α/ Δύο. Από την Πελοπόνησο και κάτω είναι οι περιφέρειες, από τα Κιούρκα και πάνω λέγονται “μικρές Ελλάδες”.
Β/ Τέσσερις. Περιφέρεια-Αντιπεριφέρεια-Δήμος-Γειτονιά.
Γ/ Δεν είναι σταθερός ο αριθμός. Αλλάζει ανάλογα με το προσδόκιμο επιβίωσης.
Δ/ Να αλλάξω κατηγορία;
7- Ποιό είναι το αγαπημένο σας μέτρο αναδιάρθρωσης του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας;
Α/ Η αύξηση του ΦΠΑ ανά τρίμηνο.
Β/ Η σε σταθερή βάση απόλυση ποσοστού των δημοσίων υπαλλήλων.
Γ/ Η ανάπλαση της πλατείας Αιγύπτου.
Δ/ Το Ιαμβικό δεκάμετρο.
8- Είστε σε ένα μπαρ και θέλετε απεγνωσμένα να “κάνετε κίνηση” στο γκομενάκι απέναντι, αλλά δεν έχετε λεφτά να κεράσετε σφηνάκια μετά την περικοπή του επιδόματος συντήρησης δενδρυλλίων αρχαιοελληνικού τύπου που παίρνατε από το ΙΚΑ. Ποιά εναλλακτική θα επιλέγατε;
Α/ Ζητάτε μόνο τα ποτήρια-σφηνάκια, και αδειάζετε προσεχτικά το υπόλοιπο του ποτού σας μέσα σ’αυτά.
Β/ Αντί για σφηνάκια την/τον κερνάτε ένα μεγάααλο ποτήρι νερό, που κάνει καλό και στην επιδερμίδα.
Γ/ Πάτε κοντά και του/της λέτε: “Σε θέλω-με θέλεις, ας ξεχάσουμε κεράσματα και μαλακιές κι ας πάμε κατευθείαν στο σπίτι μου….Τώρα όμως, το τελευταίο λεωφορείο περνάει σε 10 λεπτά!”
Δ/ Δεν κάνετε καν τον κόπο να πάτε κοντά της/του. Το 2013 που όλη αυτή η κρίση θα είναι ένα ξεχασμένο αστείο, θα κυνηγάτε τα γκομενάκια με τις κάνουλες!
9- Μα τί έχει πάθει ο Πάγκαλος τελευταία; Κρίση συνείδησης ή υπογλυκαιμίας;
Α/ Ναι.
Β/ Όχι.
Γ/ Δεν ήμουν εγώ.
Δ/ Σταμάτης Κόκκοτας.
10- Πώς βλέπετε την Ελλάδα μετά από 3 χρόνια;
Α/ Ένα ειδυλλιακό τοπίο, γεμάτο με μυρωδάτα αγριολούλουδα και καταπράσινες κεραμιδένιες στέγες δίπλα στις ρεματιές.
Β/ Η Disneyland των Βαλκανίων.
Γ/ Ακριβώς όπως και σήμερα, με 1-2 σταθμούς ΜΕΤΡΟ επιπλέον.
Δ/ Σε 3 χρόνια θα έχω βγει στη σύνταξη και δε θα με νοιάζει.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Α:
Για εσάς δεν υπάρχει η λέξη “Κρίση” στο λεξιλόγιό σας. “Αλτσχάιμερ” ναι. “Νευρικός Κλονισμός” επίσης. Αλλά “Κρίση” ποτέ. (Όπως και δεκάδες άλλες λέξεις που είμαι βέβαιος πως δε μπορείτε να θυμηθείτε αυτή τη στιγμή.)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Β:
Μία γερή δόση ηρεμιστικά κάθε 2 με τρεις ώρες, κι όλα τα προβλήματα ξεπλένονται στην άμμο.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Γ:
Μα καλά, τόσο αναισθησία; Δε βλέπετε τί γίνετε γύρω σας; Δε διαβάζετε εφημερίδες, περιοδικά, δεν ακούτε ραδιόφωνο, δεν παρακολουθείτε την Λαμπίρη; Μα πως είναι δυνατ…Α, συγγνώμη κύριε Λοβέρδε, δε σας κατάλαβα, περάστε, καθήστε, να φτιάξω ένα τσαγάκι;
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Δ:
…Μία ή δύο ζάχαρες; Πώς είπατε; Ζαχαρίνη όχι, δεν έχω. Μια κουταλίτσα μέλι καλύτερα; Ωραία. Να στύψω κι ένα λεμονάκι; Καλά δεν επιμένω. Να ρίξω μήπως ένα χταποδάκι στα κάρβουνα μέχρι να γίνει το παστίτσιο; Ωραία, περιμένετε με εδώ κι έρχομαι αμέσως με τους μεζέδες. Μόνο μην ανάψετε το τζάκι, στουμπώνει η καμινάδα και θα γεμίσει κάπνα το Αίθριο.
6.14.2012
Random Thoughts 03
Ε, να μην κάνουμε κι ένα προεκλογικό random thoughts; Όχι πως θα είναι πάνω από μια-2 αναφορές στα εκλογικά, αλλά ας το χρησιμοποιήσουμε σα δικαιολογία να ανεβάσουμε τα views μας, όλοι οι άλλοι το κάνουν ...
- ...βλέπε Απόστολο Δοξιάδη, που από λίγο πριν τις εκλογές μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να μιλάει κατά του Τσίπρα και του Καμμένου (λιγότερο) και υπέρ της ΔΡΑΣΗς. Ευτυχώς που δεν τον έχω στο facebook, με λίγα λόγια δηλαδή.
- Το ότι οι συνταξιούχοι σε άγονες περιοχές, από τον Ιούλιο θα λαμβάνουν τα λεφτά τους αφαιρουμένων των ταχυδρομικών μετά από πρόσφατη απόφαση της διοικήσεως του ΙΚΑ έχει περάσει εντελώς απαρατήρητο. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να το σχολιάσω πιστεύω, η είδηση από μόνη της μου φέρνει αναγούλα. (Ουπς, σχόλιο ήταν αυτό, γαμώτ!)
- Και ξαφνικά τα προγράμματα των 2 "μεγάλων" κομμάτων άρχισαν να γίνονται αντιμνημονιακά. Πρόσφατο παράδειγμα η δήλωση Σαμαρά, πως δε θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, τελικά.
Είμαι λοιπόν εγώ ένας που υπέγραψε κάποια βασικά πραγματάκια, και μετά τις εκλογές θα γυρίσω και θα πω "εγώ αυτό που υπέγραψα δε θα το κάνω". Και θα μου απαντήσουν "εντάξει Αντώνη μου, όπως θέλεις, εμείς δε σε πιέζουμε". Για όλα τ'άλλα όμως, αυτοί που Δεν υπέγραψαν θα λογοδοτήσουν περί αθέτησης συμφωνίας μεταξύ τρίτων. Κάτι δεν πιάνω στο συλλογισμό, δεν ξέρω, ίσως φταίει το κόκκινο ημίγλυκο κρασί με τσίπουρο κοκτέιλ που πίνω.
- Vasilis Lolos στο Conan. Γιατί; Δεν είναι το θέμα του δημιουργού, αλλά της επιλογής της εταιρίας. Έχεις έναν household character, που πρεσβεύει μια συγκεκριμένη μυθοπλασία, ένα συγκεκριμένο στυλ, μία γενικότερη λογική που, είναι και η βάση της όλης "ιδέας". ΔΕΝ βάζεις σχεδιαστή που έχει τόσο διαφορετικό στυλ. Ούτε τον Λώλο, ούτε την Cloonan, ούτε τον Allred. Εκτός κι αν αυτοί έχουν σκοπό να ακολουθήσουν συγκεκριμένη γραμμή, έξω από το δικό τους, προσωπικό στυλ.
- Για τους gay γάμους στην Marvel και τον αποντουλαπιασμένο Allan Scott τα είπαμε στο προηγούμενο update. Πάντως η DC δεν έχει καταφέρει ως τώρα ούτε μία φορά να κλεψ--πάρει μια ιδέα της Marvel και να μην της γαμήσει τα πρέκια. Κι όλα αυτά όταν η Marvel μιλάει για ReEvolution, ενώ η DC έχει ως summer event, Zero issues. Εντάξει, με πείσατε.
- Και μέσα σε όλ'αυτά, στο site του Comicdom με αφορμή επερχόμενη έκδοση του Τσούκη, γίνεται της πουτάνας. Αχ οι καλές, παλιές εποχές των flaming threads στο comicart.gr! Αναβιώσανε στο μυαλό μου!
- Ο Γιώργος Τσούκης λοιπόν, βγάζει ένα comic οσονούπω, ΜΙΝΙ ΚΑΥΣΩΝΑΣ λέγεται, που θα είναι σε 77 μόλις αντίτυπα περιορισμένη έκδοση και θα κοστίζει 125 Ευρώ. Απ'όσο γνωρίζω τον Γιώργο, αυτή η κίνηση είναι είτε ειρωνική, είτε δεικτική κάτω από μία πολύ συγκεκριμένη λογική. Το θέμα όμως είναι πως ο Χ αναγνώστης του ΔΕΝ γνωρίζει τον Γιώργο, κι αυτό δημιουργεί πρόβλημα "προφίλ" του Τσούκη. Σίγουρα μία τέτοια έκδοση που δεν προσφέρει το "κάτι παραπάνω" εκτός των μειωμένων αντιτύπων (original drawing, slipcase, dustcase, leather cover with a 14k gold logo) δεν κοστολογείται τόσο, ούτε καν στο μισό. Κι ένας δημιουργός που ανέκαθεν έμπαινε οικονομικά "μέσα" για να τυπώσει τη δουλειά του, και μετά να την προσφέρει στην καλύτερη δυνατή τιμή για τον αναγνώστη, δε θα έκανε ποτέ μια τέτοια "αρπαχτή". Που ξεπερνάει και τα όρια της αρπαχτής άλλωστε, γιατί κανείς μας δεν έχει ΤΟΣΟ φανατικό κοινό εγχώρια. Οπότε η απλή λογική λέει "συμβολική κίνηση" που μεταφράζεται σε κάποιου είδους χρηστικότατο λογοπαίγνιο. Προφανώς.
- Και μετά αρχίσαν χίλιες-2 παπαριές, για το αν είναι πρέπον να έχει booth το Comicdom στο φεστιβάλ του, αν είναι σωστό να έχει υποψηφιότητες της εκδοτικής του (για το οποίο χαίρομαι, μια και στα πρώτα χρόνια των βραβείων που εξαιτίας μου πέρασαν στο Con αυτό δεν επιτρεπόταν κι είχα μείνει στην απέξω :p) στα Comicdom Awards, για το αν βγάζει λεφτά το Comicdom από τις δράσεις του κλπ.
- Που μακάρι να έβγαζε, γιατί τόση δουλειά είναι κρίμα να παραμένει εθελοντική τόσα χρόνια. Ήμουν διοργανωτής μέχρι να φύγω και το ξέρω καλώς ή κακώς, and believe me, δεν είναι "κομμάτι από κέικ".
- Στην τελική ό,τι γουστάρει κάνει, δεν είναι δημόσιος οργανισμός (λες κι αν ήταν δημόσιος θα ήταν καλύτερο, είδαμε και τί απέγινε το φεστιβάλ της Βαβέλ, που από τα κατοστάρικα χιλιάδων, έπεσε στις 15 χιλιάδες ευρώ επιχορήγησης αν θυμάμαι καλά το νούμερο.)
- Και μόλις θυμήθηκα πως φέτος έγινε το Supercon πώςτολέγανε στην Αγγλία, που το διοργάνωσε ο εκδότης της Markosia, η οποία, guess what? είχε ένα booth μπροστά-μπροστά μεγαλύτερο κι από αυτό της IDW. Αντί να λένε πάλι καλά που έχουμε 3 εκδοτικούς να βγάζουν σε σταθερή βάση ελληνικές δουλειές (Comicdom-Jemma Press-Ένατη Διάσταση)!
- Άσε τις μαλακίες περί συλλεκτικότητας και πόσο πουλάνε τα μαγαζιά που διάβασα. Μήπως να χαρίζουμε και μια original σελίδα με κάθε τεύχος; Μήπως να τυπώνουμε σε λαδόκολλες επειδή είναι "mass media" η 9η Τέχνη; Δε θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ την ανάγκη της συλλεκτικότητας στον χώρο μας, καταντάει κουραστικό.
- Κι εμένα με ρώτησε κανείς αν θέλω να επιστρέψω στο Comicdom; Που έχω ξανακούσει να χρησιμοποιείται τ'όνομά μου και πως θα γύριζα άνευ όρων αν κι εφόσον κλπ, μα πάτε καλά; Ο απίστευτος χρόνος που μου έτρωγε όλο αυτό το σκηνικό, και δε μιλάω μόνο για την Market Watch στήλη, στην οποία έπρεπε να αφιερώνω το λιγότερο 3 μέρες πριν ανέβει για να την γράψω κάθε φορά! Και φυσικά δεν έχει να κάνει με τους λόγους που έφυγα τότε, ή με τις πολύ καλές σχέσεις που έχω ξανά πλέον με τους συντελεστές του site. Γιατί, όπως συνέβει προ αμνημονεύτων χρόνων και με τον Τάσο Παπαϊωάννου, όταν υπάρχει μία κατανόηση θέσεων και διαφορετικότητας αντιλήψεων κι απόψεων χωρίς εμπαιγμούς, όλα λύνονται.
- Κι αυτό είναι επίσης καθαρή, ξεκάθαρη σπόντα για τους υπόλοιπους 3 (τρεις) ανθρώπους που αποτελούν μεγάλο disgrace τους χώρου των comics στην Ελλάδα. Κι ελπίζω να παραμείνουν disgrace μόνο εδώ.
-Και θα κλείσω με ένα χαλαρό, λίγο χαζοχαρούμενο τραγουδάκι, για να κάνω αντίθεση. (Αυτός είναι ο ένας λόγος τουλάχιστον!)
- ...βλέπε Απόστολο Δοξιάδη, που από λίγο πριν τις εκλογές μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να μιλάει κατά του Τσίπρα και του Καμμένου (λιγότερο) και υπέρ της ΔΡΑΣΗς. Ευτυχώς που δεν τον έχω στο facebook, με λίγα λόγια δηλαδή.
- Το ότι οι συνταξιούχοι σε άγονες περιοχές, από τον Ιούλιο θα λαμβάνουν τα λεφτά τους αφαιρουμένων των ταχυδρομικών μετά από πρόσφατη απόφαση της διοικήσεως του ΙΚΑ έχει περάσει εντελώς απαρατήρητο. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να το σχολιάσω πιστεύω, η είδηση από μόνη της μου φέρνει αναγούλα. (Ουπς, σχόλιο ήταν αυτό, γαμώτ!)
- Και ξαφνικά τα προγράμματα των 2 "μεγάλων" κομμάτων άρχισαν να γίνονται αντιμνημονιακά. Πρόσφατο παράδειγμα η δήλωση Σαμαρά, πως δε θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, τελικά.
Είμαι λοιπόν εγώ ένας που υπέγραψε κάποια βασικά πραγματάκια, και μετά τις εκλογές θα γυρίσω και θα πω "εγώ αυτό που υπέγραψα δε θα το κάνω". Και θα μου απαντήσουν "εντάξει Αντώνη μου, όπως θέλεις, εμείς δε σε πιέζουμε". Για όλα τ'άλλα όμως, αυτοί που Δεν υπέγραψαν θα λογοδοτήσουν περί αθέτησης συμφωνίας μεταξύ τρίτων. Κάτι δεν πιάνω στο συλλογισμό, δεν ξέρω, ίσως φταίει το κόκκινο ημίγλυκο κρασί με τσίπουρο κοκτέιλ που πίνω.
- Vasilis Lolos στο Conan. Γιατί; Δεν είναι το θέμα του δημιουργού, αλλά της επιλογής της εταιρίας. Έχεις έναν household character, που πρεσβεύει μια συγκεκριμένη μυθοπλασία, ένα συγκεκριμένο στυλ, μία γενικότερη λογική που, είναι και η βάση της όλης "ιδέας". ΔΕΝ βάζεις σχεδιαστή που έχει τόσο διαφορετικό στυλ. Ούτε τον Λώλο, ούτε την Cloonan, ούτε τον Allred. Εκτός κι αν αυτοί έχουν σκοπό να ακολουθήσουν συγκεκριμένη γραμμή, έξω από το δικό τους, προσωπικό στυλ.
- Για τους gay γάμους στην Marvel και τον αποντουλαπιασμένο Allan Scott τα είπαμε στο προηγούμενο update. Πάντως η DC δεν έχει καταφέρει ως τώρα ούτε μία φορά να κλεψ--πάρει μια ιδέα της Marvel και να μην της γαμήσει τα πρέκια. Κι όλα αυτά όταν η Marvel μιλάει για ReEvolution, ενώ η DC έχει ως summer event, Zero issues. Εντάξει, με πείσατε.
- Και μέσα σε όλ'αυτά, στο site του Comicdom με αφορμή επερχόμενη έκδοση του Τσούκη, γίνεται της πουτάνας. Αχ οι καλές, παλιές εποχές των flaming threads στο comicart.gr! Αναβιώσανε στο μυαλό μου!
- Ο Γιώργος Τσούκης λοιπόν, βγάζει ένα comic οσονούπω, ΜΙΝΙ ΚΑΥΣΩΝΑΣ λέγεται, που θα είναι σε 77 μόλις αντίτυπα περιορισμένη έκδοση και θα κοστίζει 125 Ευρώ. Απ'όσο γνωρίζω τον Γιώργο, αυτή η κίνηση είναι είτε ειρωνική, είτε δεικτική κάτω από μία πολύ συγκεκριμένη λογική. Το θέμα όμως είναι πως ο Χ αναγνώστης του ΔΕΝ γνωρίζει τον Γιώργο, κι αυτό δημιουργεί πρόβλημα "προφίλ" του Τσούκη. Σίγουρα μία τέτοια έκδοση που δεν προσφέρει το "κάτι παραπάνω" εκτός των μειωμένων αντιτύπων (original drawing, slipcase, dustcase, leather cover with a 14k gold logo) δεν κοστολογείται τόσο, ούτε καν στο μισό. Κι ένας δημιουργός που ανέκαθεν έμπαινε οικονομικά "μέσα" για να τυπώσει τη δουλειά του, και μετά να την προσφέρει στην καλύτερη δυνατή τιμή για τον αναγνώστη, δε θα έκανε ποτέ μια τέτοια "αρπαχτή". Που ξεπερνάει και τα όρια της αρπαχτής άλλωστε, γιατί κανείς μας δεν έχει ΤΟΣΟ φανατικό κοινό εγχώρια. Οπότε η απλή λογική λέει "συμβολική κίνηση" που μεταφράζεται σε κάποιου είδους χρηστικότατο λογοπαίγνιο. Προφανώς.
- Και μετά αρχίσαν χίλιες-2 παπαριές, για το αν είναι πρέπον να έχει booth το Comicdom στο φεστιβάλ του, αν είναι σωστό να έχει υποψηφιότητες της εκδοτικής του (για το οποίο χαίρομαι, μια και στα πρώτα χρόνια των βραβείων που εξαιτίας μου πέρασαν στο Con αυτό δεν επιτρεπόταν κι είχα μείνει στην απέξω :p) στα Comicdom Awards, για το αν βγάζει λεφτά το Comicdom από τις δράσεις του κλπ.
- Που μακάρι να έβγαζε, γιατί τόση δουλειά είναι κρίμα να παραμένει εθελοντική τόσα χρόνια. Ήμουν διοργανωτής μέχρι να φύγω και το ξέρω καλώς ή κακώς, and believe me, δεν είναι "κομμάτι από κέικ".
- Στην τελική ό,τι γουστάρει κάνει, δεν είναι δημόσιος οργανισμός (λες κι αν ήταν δημόσιος θα ήταν καλύτερο, είδαμε και τί απέγινε το φεστιβάλ της Βαβέλ, που από τα κατοστάρικα χιλιάδων, έπεσε στις 15 χιλιάδες ευρώ επιχορήγησης αν θυμάμαι καλά το νούμερο.)
- Και μόλις θυμήθηκα πως φέτος έγινε το Supercon πώςτολέγανε στην Αγγλία, που το διοργάνωσε ο εκδότης της Markosia, η οποία, guess what? είχε ένα booth μπροστά-μπροστά μεγαλύτερο κι από αυτό της IDW. Αντί να λένε πάλι καλά που έχουμε 3 εκδοτικούς να βγάζουν σε σταθερή βάση ελληνικές δουλειές (Comicdom-Jemma Press-Ένατη Διάσταση)!
- Άσε τις μαλακίες περί συλλεκτικότητας και πόσο πουλάνε τα μαγαζιά που διάβασα. Μήπως να χαρίζουμε και μια original σελίδα με κάθε τεύχος; Μήπως να τυπώνουμε σε λαδόκολλες επειδή είναι "mass media" η 9η Τέχνη; Δε θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ την ανάγκη της συλλεκτικότητας στον χώρο μας, καταντάει κουραστικό.
- Κι εμένα με ρώτησε κανείς αν θέλω να επιστρέψω στο Comicdom; Που έχω ξανακούσει να χρησιμοποιείται τ'όνομά μου και πως θα γύριζα άνευ όρων αν κι εφόσον κλπ, μα πάτε καλά; Ο απίστευτος χρόνος που μου έτρωγε όλο αυτό το σκηνικό, και δε μιλάω μόνο για την Market Watch στήλη, στην οποία έπρεπε να αφιερώνω το λιγότερο 3 μέρες πριν ανέβει για να την γράψω κάθε φορά! Και φυσικά δεν έχει να κάνει με τους λόγους που έφυγα τότε, ή με τις πολύ καλές σχέσεις που έχω ξανά πλέον με τους συντελεστές του site. Γιατί, όπως συνέβει προ αμνημονεύτων χρόνων και με τον Τάσο Παπαϊωάννου, όταν υπάρχει μία κατανόηση θέσεων και διαφορετικότητας αντιλήψεων κι απόψεων χωρίς εμπαιγμούς, όλα λύνονται.
- Κι αυτό είναι επίσης καθαρή, ξεκάθαρη σπόντα για τους υπόλοιπους 3 (τρεις) ανθρώπους που αποτελούν μεγάλο disgrace τους χώρου των comics στην Ελλάδα. Κι ελπίζω να παραμείνουν disgrace μόνο εδώ.
-Και θα κλείσω με ένα χαλαρό, λίγο χαζοχαρούμενο τραγουδάκι, για να κάνω αντίθεση. (Αυτός είναι ο ένας λόγος τουλάχιστον!)
6.10.2012
The Brave and the Gay
I hate it when comics are trying to "send a message". When they try to moralize or provoque. I hate political comics in every sense of the word. And I hate it when they try to be "educational" for a particular reason.
Let's talk now about marriages in comics. Something pretty common for decades now, a nice trick to boost our sales. But to have a succesful result, it's important to also have an already famous couple. Or one of the participiants at least. In this case, you do a nice, romantic story, a special cover, and there's your big event. Superman's marriage. Spider-man's, Cyclops' or the Hulk. And you have your event, bigger sales, and everyone's happy. The end.
The "big event of the year2012" for Marvel is a marriage thing. (And AVX, but we don't care about it in this article). A Gay wedding this time, between Northstar and his longtime partner "Kyle". Except, it is'nt.
Except, we don't really care, not because "it's a gay thing", but because it's Northstar and some insignificant dude.
Now try and say that loud. And try to avoid the flaming arrows coming your way after that. Because if you Do "declare" something like that, you are a racist.
But I DON"T care! It's about a third-class lame character who has been overused and has nothing more to say. So why do I have to pay attention? Because he's gay, and I have no problem with homosexuality. No, this is Not a one-way street, I don't Have to like this deal, I certainly don't have to Buy the comic only because of that.
And right after this wedding, DC had to "answer" with an even worse scenario: having a classic character turned gay. Alan Scott, one of DC's oldest characters is not straight. And this, is a disgrace. I know, I know, it's the "New 52", but still, 90% of the company's readers know who Alan Scott was and part of his history. And you tell me now that because of a stupid company game you have to change his personality.
Great. I guess this is what comics are about these days. Boosting sales. By any mean necessary. Congratulations.
Let's talk now about marriages in comics. Something pretty common for decades now, a nice trick to boost our sales. But to have a succesful result, it's important to also have an already famous couple. Or one of the participiants at least. In this case, you do a nice, romantic story, a special cover, and there's your big event. Superman's marriage. Spider-man's, Cyclops' or the Hulk. And you have your event, bigger sales, and everyone's happy. The end.
The "big event of the year2012" for Marvel is a marriage thing. (And AVX, but we don't care about it in this article). A Gay wedding this time, between Northstar and his longtime partner "Kyle". Except, it is'nt.
Except, we don't really care, not because "it's a gay thing", but because it's Northstar and some insignificant dude.
Now try and say that loud. And try to avoid the flaming arrows coming your way after that. Because if you Do "declare" something like that, you are a racist.
But I DON"T care! It's about a third-class lame character who has been overused and has nothing more to say. So why do I have to pay attention? Because he's gay, and I have no problem with homosexuality. No, this is Not a one-way street, I don't Have to like this deal, I certainly don't have to Buy the comic only because of that.
And right after this wedding, DC had to "answer" with an even worse scenario: having a classic character turned gay. Alan Scott, one of DC's oldest characters is not straight. And this, is a disgrace. I know, I know, it's the "New 52", but still, 90% of the company's readers know who Alan Scott was and part of his history. And you tell me now that because of a stupid company game you have to change his personality.
Great. I guess this is what comics are about these days. Boosting sales. By any mean necessary. Congratulations.
6.06.2012
So, You Think You Can Dance? (Comic Basics Edition-GR) p.1
...Ή αλλιώς, όλοι οι άλλοι οι άσχετοι το παίζουν καθηγητές comics και δίνουν μαθήματα δεξιά-αριστερά, ε, πιστεύω πως δικαιούμαι κι εγώ να δώσω κάποιες κατευθυντήριες γραμμές στους επίδοξους "δημιουργούς comics" (και όχι "κομίστες", όποιον από εσάς ακούσω να χρησιμοποιεί τον αυθαίρετο αυτόν όρο θα τον βάλω να πλύνει χύτρα μετά από μαγειρίτσα.)
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Ώστε πιάνει το χέρι σου, γουστάρεις τα comics, κι αποφάσισες πως μπορείς κι εσύ να δημιουργήσεις τα δικά σου. Πολύ ωραία! Ξεκινάμε λοιπόν με κάποιους βασικούς, γενικούς κανόνες σε αυτό το post, που αφορούν κυρίως τα "παραδιπλανά" της αυτής καθεαυτής δημιουργίας.
Για να το κάνουμε αυτό, έχουμε σαν βάση πως ενδιαφέρεστε ουσιαστικά για το άθλημα και δεν το βλέπετε μόνο σαν hobby, και υποθέτουμε πως βρισκόμαστε σε μια ιδανική ελληνική κοινωνία, που προσφέρει δουλειές σε αυτό τον τομέα.
-Καταρχάς ποτέ δεν ξεχνάμε πως τα comics από καταβολής των, είναι εμπορικό προϊόν. Βασικό πρόβλημα της ελληνικής παραγωγής, ήταν ανέκαθεν η κουλτούρα (με την καλή Και την κακή έννοια) που τα αμπαλάριζε. Σίγουρα έχουν βγει διαμάντια με ποικίλες στυλιστικές/εννοιακές προεκτάσεις, αλλά το ευρύ κοινό ΔΕΝ ενδιαφέρεται. Δεν είναι τυχαίο πως δεκαετίες ολόκληρες το είδος comics που ήταν, και είναι, με διαφορά πιο διαδεδομένα, είναι οι γελοιογραφίες (που Δεν είναι comics βέβαια) και τα comic strips. Εύπεπτα, γρήγορα, ευκολοδιάβαστα.
-Μην αναλώνεστε στην "εύρεση της ιδανικής ιστορίας". ΔΕΝ υπάρχει κάτι τέτοιο, κι αν υπάρξει για πολύ λίγους από εμάς, αυτό θα έρθει εκούσια, ένα άσχετο πρωί μεταξύ τρίτης και τέταρτης κουταλιάς corn flakes ή το προηγούμενο βράδυ λίγο μετά την τέταρτη βότκα. Εκεί που δεν το περιμένεις με άλλα λόγια.
-...γι αυτό λοιπόν, να έχετε πάντοτε μαζί σας ένα κομμάτι χαρτί κι ένα-κάτι που γράφει (μολύβι ματιών, μαρκαδόρο, κυρομπογιές, οτιδήποτε), έτσι ώστε όταν σας έρθει μια καλή ιδέα, ή αν δείτε κάτι ενδιαφέρον, να μπορέσετε να το σκιτσάρετε επί τόπου για μελλοντικό reference. ...ναι, έχετε τα κινητά σας. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!
-Βρήκατε την ιδέα, πολύ ωραία. Καθήστε τώρα και υλοποιήστε την! Το να κομπάζετε δεξιά-αριστερά "έχω αυτή τη γαμάτη ιδέα ρε φίλε, άσε!" το μόνο που σας προσφέρει είναι να χάνετε χρόνο, με αποτέλεσμα μετά από μερικές μέρες να βαρεθείτε και να την παρατήσετε.
"Τί έγινε με κείνη την ιδέα που μού'λεγες τις προάλλες;"
"Άσε, μαλακία ήταν τελικά, ψάχνω μια καλύτερη τώρα που να την λέει στο σύστημα κι έτσι."
-Κι έτσι ερχόμαστε στο σημείο, που τίποτα και ποτέ, δεν είναι ακριβώς όπως το είχαμε εξ αρχής πλάσει αγγελικά μέσα στο μυαλό μας. Ποτέ το τελικό αποτέλεσμα δε θα μας/σας ικανοποιήσει πλήρως, αυτό είναι απαράβατος κανόνας. Αν αναλωθείτε στην προσπάθεια βελτίωσης ενός ήδη επαρκούς αποτελέσματος, το λογικό είναι πως αντί να το βελτιώσετε θα το μισήσετε και θα καταλήξει στα σκουπίδια. Στο επόμενο project θα είστε καλύτεροι. Ο χρόνος τρέχει.
-Ο χρόνος τρέχει λοιπόν, κι αυτό σημαίνει συνεχής ενασχόληση και παραγωγή, μόνο έτσι θα υπάρξει βελτίωση. Μην περιμένετε το ένα φεστιβάλ τον χρόνο για να ολοκληρώσετε μια ρημαδιασμένη ιστορία. Ναι, δεν υπάρχουν εκδότες να ρισκάρουν στο comic, ή είναι συνολικά λιγότεροι από το ποσοστό του ΛΑΟΣ στις επερχόμενες εκλογές. Υπάρχουν κι άλλες διέξοδοι! Ανεβάστε ένα blog, φτιάξτε ένα webcomic, ανοίξτε έναν λογαριασμό στο κοινωνικό site της αρεσκείας σας, κάντε κάτι, μην κάθεστε και κοιτάτε το ταβάνι! Και μετά την άδεια σελίδα μπροστά σας! Και μετά, Πάλι το ταβάνι! Και πάλι τη σελίδα;; Και το ταβάνι ξανά;;; Έλεος!
Μπράβο, μ'εκνευρίσατε πάλι. Σταματάω εδώ για σήμερα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Ώστε πιάνει το χέρι σου, γουστάρεις τα comics, κι αποφάσισες πως μπορείς κι εσύ να δημιουργήσεις τα δικά σου. Πολύ ωραία! Ξεκινάμε λοιπόν με κάποιους βασικούς, γενικούς κανόνες σε αυτό το post, που αφορούν κυρίως τα "παραδιπλανά" της αυτής καθεαυτής δημιουργίας.
Για να το κάνουμε αυτό, έχουμε σαν βάση πως ενδιαφέρεστε ουσιαστικά για το άθλημα και δεν το βλέπετε μόνο σαν hobby, και υποθέτουμε πως βρισκόμαστε σε μια ιδανική ελληνική κοινωνία, που προσφέρει δουλειές σε αυτό τον τομέα.
-Καταρχάς ποτέ δεν ξεχνάμε πως τα comics από καταβολής των, είναι εμπορικό προϊόν. Βασικό πρόβλημα της ελληνικής παραγωγής, ήταν ανέκαθεν η κουλτούρα (με την καλή Και την κακή έννοια) που τα αμπαλάριζε. Σίγουρα έχουν βγει διαμάντια με ποικίλες στυλιστικές/εννοιακές προεκτάσεις, αλλά το ευρύ κοινό ΔΕΝ ενδιαφέρεται. Δεν είναι τυχαίο πως δεκαετίες ολόκληρες το είδος comics που ήταν, και είναι, με διαφορά πιο διαδεδομένα, είναι οι γελοιογραφίες (που Δεν είναι comics βέβαια) και τα comic strips. Εύπεπτα, γρήγορα, ευκολοδιάβαστα.
-Μην αναλώνεστε στην "εύρεση της ιδανικής ιστορίας". ΔΕΝ υπάρχει κάτι τέτοιο, κι αν υπάρξει για πολύ λίγους από εμάς, αυτό θα έρθει εκούσια, ένα άσχετο πρωί μεταξύ τρίτης και τέταρτης κουταλιάς corn flakes ή το προηγούμενο βράδυ λίγο μετά την τέταρτη βότκα. Εκεί που δεν το περιμένεις με άλλα λόγια.
-...γι αυτό λοιπόν, να έχετε πάντοτε μαζί σας ένα κομμάτι χαρτί κι ένα-κάτι που γράφει (μολύβι ματιών, μαρκαδόρο, κυρομπογιές, οτιδήποτε), έτσι ώστε όταν σας έρθει μια καλή ιδέα, ή αν δείτε κάτι ενδιαφέρον, να μπορέσετε να το σκιτσάρετε επί τόπου για μελλοντικό reference. ...ναι, έχετε τα κινητά σας. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!
-Βρήκατε την ιδέα, πολύ ωραία. Καθήστε τώρα και υλοποιήστε την! Το να κομπάζετε δεξιά-αριστερά "έχω αυτή τη γαμάτη ιδέα ρε φίλε, άσε!" το μόνο που σας προσφέρει είναι να χάνετε χρόνο, με αποτέλεσμα μετά από μερικές μέρες να βαρεθείτε και να την παρατήσετε.
"Τί έγινε με κείνη την ιδέα που μού'λεγες τις προάλλες;"
"Άσε, μαλακία ήταν τελικά, ψάχνω μια καλύτερη τώρα που να την λέει στο σύστημα κι έτσι."
-Κι έτσι ερχόμαστε στο σημείο, που τίποτα και ποτέ, δεν είναι ακριβώς όπως το είχαμε εξ αρχής πλάσει αγγελικά μέσα στο μυαλό μας. Ποτέ το τελικό αποτέλεσμα δε θα μας/σας ικανοποιήσει πλήρως, αυτό είναι απαράβατος κανόνας. Αν αναλωθείτε στην προσπάθεια βελτίωσης ενός ήδη επαρκούς αποτελέσματος, το λογικό είναι πως αντί να το βελτιώσετε θα το μισήσετε και θα καταλήξει στα σκουπίδια. Στο επόμενο project θα είστε καλύτεροι. Ο χρόνος τρέχει.
-Ο χρόνος τρέχει λοιπόν, κι αυτό σημαίνει συνεχής ενασχόληση και παραγωγή, μόνο έτσι θα υπάρξει βελτίωση. Μην περιμένετε το ένα φεστιβάλ τον χρόνο για να ολοκληρώσετε μια ρημαδιασμένη ιστορία. Ναι, δεν υπάρχουν εκδότες να ρισκάρουν στο comic, ή είναι συνολικά λιγότεροι από το ποσοστό του ΛΑΟΣ στις επερχόμενες εκλογές. Υπάρχουν κι άλλες διέξοδοι! Ανεβάστε ένα blog, φτιάξτε ένα webcomic, ανοίξτε έναν λογαριασμό στο κοινωνικό site της αρεσκείας σας, κάντε κάτι, μην κάθεστε και κοιτάτε το ταβάνι! Και μετά την άδεια σελίδα μπροστά σας! Και μετά, Πάλι το ταβάνι! Και πάλι τη σελίδα;; Και το ταβάνι ξανά;;; Έλεος!
Μπράβο, μ'εκνευρίσατε πάλι. Σταματάω εδώ για σήμερα.
6.04.2012
Comic Projects Updates and more
It's been too long since I wrote about my comic stuff and what;s on the menu for the next months. So, let's have it!
- PENGHUNT as you well know, is the current comic strip I'm working on, with new installments every Monday and Thursday on Blowtoons.com. If this is the 1st time you hear about it, go take a look, it's pretty funny, I assure you!
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
- The FOREST, another comic strip of mine, starring the famous Mr. Bunny, is currently in greek comic stores across the country. This is the greek edition of the strip, greek language, and published by 9th Dimension ("Ένατη Διάσταση"), with lots of guest artists, lots of fun, and a beautiful cover made by Will Perkins, and inked/colored by George Komiotis. It won't disapoint you -except if you don't speak the language-.
http://enatidiastasi.blogspot.gr/
-COPY STORE, is the title of the graphic novel I wrote for Arcana Studios Publishing. It's about some demons living inkognito on Earth, and an angel who hates sheeps. One in particular. Everything will make sense, I promise, in a few months, when this will be released, you will get notified, no worries!
The art is from the exceptional Will Perkins, and inked by the talented Avgi Kanaki. This is gonna be big I tell you, and you're going to love it, because it has everything: Drama, humor, black humor, gray humor, killings and special gues stars from Hollywood!
http://www.arcanastudio.com/
-Some other projects are in the way, or just in my notes for the moment, but nothing worth mentioning in this stage. Another comic strip, a fairytale for adults -PG 15-, a "machines gone AI" story and a post-apocalyptic one. But everything in due time.
-In other news, I realised that I'm not insane after all, but almost everyone else is. Or maybe they do drugs to be able to cope with me. But if that's the case, why do they even bother in the first place? The universe is trying to tell me something I guess, but in a strange and ironic language I don't exactly understand.
-And since I'm uploading stuff, something for the greek readers: Ένα δισέλιδο comic με τους πιγκουίνους μου πριν καν αρχίσει το PENGHUNT, την εποχή που είχαν κολλήσει στην Ελλάδα και έψαχναν να πάνε διακοπές. Enjoy!
- PENGHUNT as you well know, is the current comic strip I'm working on, with new installments every Monday and Thursday on Blowtoons.com. If this is the 1st time you hear about it, go take a look, it's pretty funny, I assure you!
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
- The FOREST, another comic strip of mine, starring the famous Mr. Bunny, is currently in greek comic stores across the country. This is the greek edition of the strip, greek language, and published by 9th Dimension ("Ένατη Διάσταση"), with lots of guest artists, lots of fun, and a beautiful cover made by Will Perkins, and inked/colored by George Komiotis. It won't disapoint you -except if you don't speak the language-.
http://enatidiastasi.blogspot.gr/
-COPY STORE, is the title of the graphic novel I wrote for Arcana Studios Publishing. It's about some demons living inkognito on Earth, and an angel who hates sheeps. One in particular. Everything will make sense, I promise, in a few months, when this will be released, you will get notified, no worries!
The art is from the exceptional Will Perkins, and inked by the talented Avgi Kanaki. This is gonna be big I tell you, and you're going to love it, because it has everything: Drama, humor, black humor, gray humor, killings and special gues stars from Hollywood!
http://www.arcanastudio.com/
-Some other projects are in the way, or just in my notes for the moment, but nothing worth mentioning in this stage. Another comic strip, a fairytale for adults -PG 15-, a "machines gone AI" story and a post-apocalyptic one. But everything in due time.
-In other news, I realised that I'm not insane after all, but almost everyone else is. Or maybe they do drugs to be able to cope with me. But if that's the case, why do they even bother in the first place? The universe is trying to tell me something I guess, but in a strange and ironic language I don't exactly understand.
-And since I'm uploading stuff, something for the greek readers: Ένα δισέλιδο comic με τους πιγκουίνους μου πριν καν αρχίσει το PENGHUNT, την εποχή που είχαν κολλήσει στην Ελλάδα και έψαχναν να πάνε διακοπές. Enjoy!
6.03.2012
Καθημερινές, Μικρές Απάτες
Τελικά, σε αυτή την χώρα, κάθε μέρα όλο και κάτι ανακαλύπτεις. Κι όχι απαραίτητα καλό, συνήθως πρόκειται για κάποια απάτη, για κάποιο μεγάλο "κόλπο" που παίζεται κάτω από τη μύτη μας.
Το πώς τώρα, υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ένας από αυτούς είναι να το αφήσετε σε έναν ειδικό απατιολόγο/δημοσιογράφο, που θα κάνει εκείνος και οι συνεργάτες του την έρευνα, και θα σας παρουσιάσουν τα κομμάτια εκείνα που τους βολεύουν.
Ένας δεύτερος τρόπος, είναι να το κάνετε μόνοι σας. "Έλα ρε αδερφέ τώωωωρα" -ακούω κάποιον να βαρυγκωμά στο βάθος κήπος- "πού να τρέχω τώρα να ερευνώ και να προσπαθώ να βγάλω από τις τρύπες φίδια, έχουμε κι άλλες δουλειές!" -συνεχίζει-.
Δεν είναι όμως ΔΥΣΚΟΛΟ! Το μόνο που χρειάζεται, είναι να είστε ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΙ!
Και για του λόγου το αληθές, σας παρουσιάζω μία μεγάλη απάτη, που πρόσφατα ανακάλυψα, και αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, και ειδικά τη μέση νοικοκυρά!
ΚΑΡΟΤΑ
Αυτό το είδος λαχανικού, όλοι το γνωρίζετε φαντάζομαι. Όσοι ακούτε για πρώτη φορά τη λέξη "καρότο" παρακαλώ να φύγετε από την αίθουσα.
-Μαλακά την πόρτα Αναξίμανδρε-
Γνωρίζετε όμως, πως πίσω από το αθώο, φαινομενικά, και θρεπτικό, σύμφωνα με κάποιους "επιστήμονες" λαχανικό, κρύβονται μεγάλα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ;
Έχετε ακουστά για το ΚΑΡΤΕΛ ΚΑΡΟΤΟΥ;;
Είμαι βέβαιος πως όχι. Θα σας βοηθήσω όμως, να καταλήξετε κι εσείς μαζί μου, σε αυτό το συμπέρασμα.
Επί χρόνια, δεκαετίες, αιώνες ολόκληρους, το ΚΑΡΟΤΟ αποτελεί ένα από τα πιο (κι ίσως το περισσότερο ) πολυδιαφημιζόμενα λαχανικά. Με το πέρασμα του χρόνου, σιγά-σιγά και υποχθόνια, κάποιοι "κύριοι" μας έμαθαν να ζούμε και να αναπνέουμε ΚΑΡΟΤΑ. Όπου και να κοιτάξετε τριγύρω σας, σε κάθε δυνατό φαγητό και όχι μόνο, θα βρείτε στα συστατικά του τη λέξη "ΚΑΡΟΤΟ/ΚΑΡΟΤΑ".
Καρότο σκέτο καθαρισμένο στην πιο απλή του μορφή. Καροτοσαλάτα. ΚαροτόΣΟΥΠΑ. Αρνάκι ραγού με ΚΑΡΟΤΑ. Σάλτσα αγγινάρας με ΚΑΡΟΤΑ. Κρεμμύδια ουγκρατέν με σως ΚΑΡΟΤΟΥ. Κέικ ΚΑΡΟΤΟΥ (! ). Τούρτα ΚΑΡΟΤΟΥ. Καροτέλαιο. Καρότο ως συνοδεία σε σαλάτες, σάλτσες, μοσχάρι, σάντουιτς, καρότο μέ ή χωρίς κοτσάνι, βραστό, ωμό, ψητό, τηγανιτό, καρότο φλαμπέ.
ΚΑΡΟΤΟΧΥΜΟΣ και λοιποί χυμοί με προσθήκη ΚΑΡΟΤΩΝ. (Μέχρι και σε χυμό "Φρούτα του δάσους, wtf;;; )
Καρότα στα spa (για κρέμες προσώπου και τέτοια )
Κι η λίστα είναι ατελείωτη. Η μαύρη διαφήμιση δε, πάει κι έρχεται από τις αρχές του αιώνα. Κάθε διάσημο ή μη κουνέλι, από τον Bugs μέχρι τον...Bugs (δε μού'ρχεται κάποιο άλλο τώρα ) είναι μ'ένα καρότο στο χέρι στο στόμα, στον...αχέμ
TIP: Τα κουνέλια κι οι λαγοί (ο Bugs είναι ΛΑΓΟΣ ) προτιμούν τα μαρούλια. Έχετε δει ποτέ στα pet shops να τα ταΐζουν καρότα;;; )
Στις διαφημίσεις, στα φαγητά, πάντα υπάρχει ένα ΚΑΡΟΤΟ να παίζει. Στα πρωινάδικα, πολύ συχνά θα σας προτείνουν μια συνταγή όπου στα συστατικά θα έχει ΚΑΡΟΤΟ.
ΚΑΡΟΤΟ "για τη γεύση", "για το άρωμα" (το ποιό;;; ) "για το χρώμα".
ΚΑΡΟΤΟ για τη βελτίωση της όρασής σας! Έχετε ακούσει ποτέ για κάποιον που μειώθηκε η μυωπία του επειδή έτρωγε πολλά ΚΑΡΟΤΑ; Ε;...όχι, καλά το φαντάστηκα.
Πού καταλήγουμε λοιπόν; Είναι προφανές, πως οι μεγάλοι καροτοπαραγωγοί, καροτοέμποροι και καροτοβιομήχανοι προσπαθούν να μας περάσουν υποσυνείδητα πως τα ΚΑΡΟΤΑ είναι ένα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ συστατικό για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Μέχρι και στα Σούπερ Μάρκετ, στις Λαϊκές Αγορές και τα μανάβικα της γειτονιάς, τα ΚΑΡΟΤΑ είναι πάντα πρώτη μούρη και σε ΑΦΘΟΝΙΑ. Πότε ακούσατε έναν έμπορο να σας πει "συγγνώμη, αλλά μας τελείωσαν τα ΚΑΡΟΤΑ, το φορτηγό της ΚΑΡΟΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ θα ξανάρθει μεθαύριο". Πότε; Ποτέ αγαπητέ αναγνώστη, γιατί πολύ απλά, αυτά τα συγκεκριμένα φορτηγά διανομής, φέρνουν "νέο πράμα" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ! Πώς αλλιώς θα βγάλουν το ψωμί τους οι ΚΑΡΟΤΟΠΡΟΣΤΑΤΕΣ των μαγαζιών της συνοικίας σας;;
Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια σας, και παρατηρήστε καλά τί γίνεται γύρω μας. ΕΜΠΑΡΓΚΟ στα ΚΑΡΟΤΑ και σε κάθε παράγωγό του! Πείτε ΟΧΙ στο γκέτο της καροτοπροπαγάνδας που μας τυραννάει τόσα χρόνια!
Το πώς τώρα, υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ένας από αυτούς είναι να το αφήσετε σε έναν ειδικό απατιολόγο/δημοσιογράφο, που θα κάνει εκείνος και οι συνεργάτες του την έρευνα, και θα σας παρουσιάσουν τα κομμάτια εκείνα που τους βολεύουν.
Ένας δεύτερος τρόπος, είναι να το κάνετε μόνοι σας. "Έλα ρε αδερφέ τώωωωρα" -ακούω κάποιον να βαρυγκωμά στο βάθος κήπος- "πού να τρέχω τώρα να ερευνώ και να προσπαθώ να βγάλω από τις τρύπες φίδια, έχουμε κι άλλες δουλειές!" -συνεχίζει-.
Δεν είναι όμως ΔΥΣΚΟΛΟ! Το μόνο που χρειάζεται, είναι να είστε ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΙ!
Και για του λόγου το αληθές, σας παρουσιάζω μία μεγάλη απάτη, που πρόσφατα ανακάλυψα, και αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, και ειδικά τη μέση νοικοκυρά!
ΚΑΡΟΤΑ
Αυτό το είδος λαχανικού, όλοι το γνωρίζετε φαντάζομαι. Όσοι ακούτε για πρώτη φορά τη λέξη "καρότο" παρακαλώ να φύγετε από την αίθουσα.
-Μαλακά την πόρτα Αναξίμανδρε-
Γνωρίζετε όμως, πως πίσω από το αθώο, φαινομενικά, και θρεπτικό, σύμφωνα με κάποιους "επιστήμονες" λαχανικό, κρύβονται μεγάλα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ;
Έχετε ακουστά για το ΚΑΡΤΕΛ ΚΑΡΟΤΟΥ;;
Είμαι βέβαιος πως όχι. Θα σας βοηθήσω όμως, να καταλήξετε κι εσείς μαζί μου, σε αυτό το συμπέρασμα.
Επί χρόνια, δεκαετίες, αιώνες ολόκληρους, το ΚΑΡΟΤΟ αποτελεί ένα από τα πιο (κι ίσως το περισσότερο ) πολυδιαφημιζόμενα λαχανικά. Με το πέρασμα του χρόνου, σιγά-σιγά και υποχθόνια, κάποιοι "κύριοι" μας έμαθαν να ζούμε και να αναπνέουμε ΚΑΡΟΤΑ. Όπου και να κοιτάξετε τριγύρω σας, σε κάθε δυνατό φαγητό και όχι μόνο, θα βρείτε στα συστατικά του τη λέξη "ΚΑΡΟΤΟ/ΚΑΡΟΤΑ".
Καρότο σκέτο καθαρισμένο στην πιο απλή του μορφή. Καροτοσαλάτα. ΚαροτόΣΟΥΠΑ. Αρνάκι ραγού με ΚΑΡΟΤΑ. Σάλτσα αγγινάρας με ΚΑΡΟΤΑ. Κρεμμύδια ουγκρατέν με σως ΚΑΡΟΤΟΥ. Κέικ ΚΑΡΟΤΟΥ (! ). Τούρτα ΚΑΡΟΤΟΥ. Καροτέλαιο. Καρότο ως συνοδεία σε σαλάτες, σάλτσες, μοσχάρι, σάντουιτς, καρότο μέ ή χωρίς κοτσάνι, βραστό, ωμό, ψητό, τηγανιτό, καρότο φλαμπέ.
ΚΑΡΟΤΟΧΥΜΟΣ και λοιποί χυμοί με προσθήκη ΚΑΡΟΤΩΝ. (Μέχρι και σε χυμό "Φρούτα του δάσους, wtf;;; )
Καρότα στα spa (για κρέμες προσώπου και τέτοια )
Κι η λίστα είναι ατελείωτη. Η μαύρη διαφήμιση δε, πάει κι έρχεται από τις αρχές του αιώνα. Κάθε διάσημο ή μη κουνέλι, από τον Bugs μέχρι τον...Bugs (δε μού'ρχεται κάποιο άλλο τώρα ) είναι μ'ένα καρότο στο χέρι στο στόμα, στον...αχέμ
TIP: Τα κουνέλια κι οι λαγοί (ο Bugs είναι ΛΑΓΟΣ ) προτιμούν τα μαρούλια. Έχετε δει ποτέ στα pet shops να τα ταΐζουν καρότα;;; )
Στις διαφημίσεις, στα φαγητά, πάντα υπάρχει ένα ΚΑΡΟΤΟ να παίζει. Στα πρωινάδικα, πολύ συχνά θα σας προτείνουν μια συνταγή όπου στα συστατικά θα έχει ΚΑΡΟΤΟ.
ΚΑΡΟΤΟ "για τη γεύση", "για το άρωμα" (το ποιό;;; ) "για το χρώμα".
ΚΑΡΟΤΟ για τη βελτίωση της όρασής σας! Έχετε ακούσει ποτέ για κάποιον που μειώθηκε η μυωπία του επειδή έτρωγε πολλά ΚΑΡΟΤΑ; Ε;...όχι, καλά το φαντάστηκα.
Πού καταλήγουμε λοιπόν; Είναι προφανές, πως οι μεγάλοι καροτοπαραγωγοί, καροτοέμποροι και καροτοβιομήχανοι προσπαθούν να μας περάσουν υποσυνείδητα πως τα ΚΑΡΟΤΑ είναι ένα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ συστατικό για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Μέχρι και στα Σούπερ Μάρκετ, στις Λαϊκές Αγορές και τα μανάβικα της γειτονιάς, τα ΚΑΡΟΤΑ είναι πάντα πρώτη μούρη και σε ΑΦΘΟΝΙΑ. Πότε ακούσατε έναν έμπορο να σας πει "συγγνώμη, αλλά μας τελείωσαν τα ΚΑΡΟΤΑ, το φορτηγό της ΚΑΡΟΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ θα ξανάρθει μεθαύριο". Πότε; Ποτέ αγαπητέ αναγνώστη, γιατί πολύ απλά, αυτά τα συγκεκριμένα φορτηγά διανομής, φέρνουν "νέο πράμα" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ! Πώς αλλιώς θα βγάλουν το ψωμί τους οι ΚΑΡΟΤΟΠΡΟΣΤΑΤΕΣ των μαγαζιών της συνοικίας σας;;
Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια σας, και παρατηρήστε καλά τί γίνεται γύρω μας. ΕΜΠΑΡΓΚΟ στα ΚΑΡΟΤΑ και σε κάθε παράγωγό του! Πείτε ΟΧΙ στο γκέτο της καροτοπροπαγάνδας που μας τυραννάει τόσα χρόνια!
5.31.2012
5.30.2012
Άτιτλο #301
(Απόσπασμα από -άτιτλο ακόμα- μυθιστόρημα.)
“-Έχεις φωτιά;
-Όχι. Προσπαθώ να το κόψω.
-Αλλά δεν τό’χεις κόψει ακόμα.
-Ακόμα. Προσπαθώ.
-Άρα έχεις φωτιά.
-Τί να την κάνω;
-Να καπνίσεις.
-Αφού προσπαθώ να το κόψω!
-Ναι, αλλά ακόμα δεν τάχεις καταφέρει.
-Προς το παρόν.
-Άρα καπνίζεις, έστω και περιστασιακά.
-Ναι, αλλά φωτιά δεν έχω.
-Και πώς καπνίζεις;
-Καπνίζω μόνο όταν έχω φωτιά.
-Και πότε είναι αυτό;
-Πάντως όχι σήμερα.”
Κοντοστάθηκε. Κοίταξε ψηλά, και πάλι κάτω. Δεν ήξερε
τί να κάνει τα χέρια του.
Ήταν το πρώτο τους ραντεβού. Μία χαλαρή, casual συνάντηση για καφέ και τσιγάρα. Πολλά, αμέτρητα
τσιγάρα και τρεις μεγάλες κουταλιές καφέ, γεμάτες, ανακατεμένες όχι χτυπημένες,
σε λίγο νερό.
Είχε αργήσει ένα τέταρτο και ήλπιζε να είχε αργήσει κι
εκείνη. Εκείνη όμως ήταν ήδη εκεί, ψηλή και διάφανη. Καλοσχηματισμένη σαν σύγχρονη
καρυάτιδα του μεσοπολέμου, με αυγουστιάτικα ζυγωματικά.
“-Έχεις φωτιά;
-Δεν καπνίζω.
-Και πώς περνάς τις άδειες σου ώρες;
-Κοιτάζοντας ψηλά.
-Και τί βλέπεις;
-Παρατηρώ το γκρίζο χάσμα που απλώνεται στον ορίζοντα.
Θέλω, μα δεν μπορώ να το φτάσω.”
5.28.2012
Άτιτλο #267
(Απόσπασμα από -άτιτλο ακόμα- μυθιστόρημα)
Την γνώρισε σε ένα από εκείνα τα καλλιτεχνικά μπαράκια
του κέντρου, υπό τους ήχους ελφρώς latin
μουσικής, εναλλασσόμενους με χλιαρά mellow trance κομμάτια. Φίλη κάποιου τρίτου ξαδέρφου του γαμπρού
του κολλητού του ή κάτι ανάλογο, στα πλαίσια ενός gala γεννεθλίων.
Μέσα από την ανία άπειρων συζητήσεων περί αισθητικής
και μεταμοντέρνας ψυχολογίας, την παρατηρούσε για αρκετή ώρα, σχετικά απέναντί
του, να συνοψίζει το αδιάβλητο χαμόγελό της σε μικρές, χρονομετρημένες γουλιές
αλκοόλ. Δεν είχε τη διάθεση να της μιλήσει, γιατί κάτι τέτοιο θ’αναστάτωνε την
προφυλαγμένη του ρουτίνα. Κάποια πράγματα όμως δεν μπορείς να τ’αποφύγεις. Όπως
δεν μπόρεσε ν’αποφύγει και την Άννα, που κουρασμένη από τις διαλογικές
αναζητήσεις των συνομιλιτών της περί νομοτέλειας της βιομηχανικής επανάστασης,
αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να αλλάξει θέση, προς αναζήτηση πιο ενδιαφέρουσας
συζήτησης.
Ήταν ή αυτό, ή να φύγει, όμως το ποτό της ήταν ακόμα
στη μέση. Και
κάθησε δίπλα του.
Άννα, 25 ετών, διακοσμήτρια. Σκορπιός με ωροσκόπο
Τοξότη, δίπλωμα οδήγησης και έφεση στη μουσική. Αυτά ήταν τα βασικά
χαρακτηριστικά της, που κατάφερε να αποστηθίσει πολύ αργότερα. Εκείνη τη στιγμή
της πρώτης τους συνάντησης ήταν η Άννα με το απαίδευτα αθώο χαμόγελο, τα
γαλαζοπράσινα φωτεινά μάτια, τα μεταξωτά καστανόξανθα μαλλιά και το
ανατριχιαστικό άγγιγμα. Από τις γυναίκες που δεν φοβούνται ν’αγγίξουν τον
συνομιλητή τους κατά την παράθεση φράσεων κι εκφράσεων ενθουσιασμού ή με κάποιο
συναισθηματικό υπόβαθρο, κάθε φορά που το χέρι της ακουμπούσε το υπερευαίσθητο
δέρμα του, δεκάδες teaser guns του έκαιγαν τα
κύτταρα.
Ήταν αδύνατον όμως να την παρακολουθήσει. Πού να
επικεντρώσει την προσοχή του; Στο έξυπνο βλέμμα της που εξέπεμπε κύματα
ερωτισμού, στα πορσελάνινα χείλη της, που το χρώμα τους προσέβαλλε κάθε φυσική
απόχρωση ολόκληρου λιβαδιού από τουλίπες;
Ή στη φωνή της; Ονειρική, με μία υποβόσκουσα αίσθηση
γοητείας, του στερούσε την αντιληπτική ικανότητα της πραγματικότητας σε κάθε
της λέξη.
Και μιλούσε αδιάκοπα. Για χίλια-δυο θέματα, τα όνειρα
και τους φόβους της, πράγματα που δεν αποκαλύπτεις σε έναν ξένο.
Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Τον είχε
στοιχειώσει η τελεθταία της εικόνα μετά τη λήξη του γεννέθλιου πάρτυ, να τρέχει
να τον προλάβει καθώς εκείνος απομακρυνόταν για να του δώσει το τηλέφωνό της,
κάτι που ο ίδιος είχε ξεχάσει (ή μήπως αποφύγει; ) να ζητήσει, ζαλισμένος από
το γκριζοπράσινο ουίσκυ και το ήρεμο, θαλασσί της βλέμμα.
Ανοιγόκλεινε το διακόπτη του μικρού πορτατίφ επάνω στο
κομοδίνο δίπλα στο κρεββάτι του, και προσπαθούσε να την ζωντανέψει ανάμεσα στις
άδειες του σκέψεις.
Φώς. Σκοτάδι. Φώς. Σκοτάδι. Άννα. Σκοτάδι.
5.27.2012
Random Thoughts 02
-Για αντιστοίχηση του τίτλου με παρελθοντικά γεγονότα, διαβάστε την εισαγωγή του "Random Thoughts 01".-
- Από την αρχή της εβδομάδας δεν ακούμε τίποτ'άλλο, μόνο αν θα βγούμε απ'το Ευρώ, αν δε θα βγούμε, αν η δραχμή θα έχει καραβάκι ή υποβρύχιο πάνω, αν τα πεντοχίλιαρα θα γίνουν κέρμα. Ναι, οκ, αρκεί, έχουμε και ΠΙΟ σοβαρά πράγματα ν'ασχοληθούμε, μη μας τριβελίζετε άλλο.
- Μέχρι και η Στεφανίδου το γύρισε και κάνει πολιτικές εκπομπές, με σκοπό να βάλει κι αυτή ένα λιθαράκι στον διασυρμό του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν καταλάβουν πως όλος αυτός ο πόλεμος τους γυρίζει μπούμερανγκ στα ποσοστά θα είναι αργά.
- Και η Μπακογιάννη επέστρεψε στην ΝΔ με όρο να είναι σίγουρη η εκλογή της (1η στο Επικρατείας). Τέτοιο πολιτικό εγωισμό -για να μην πω κάτι χειρότερο- δεν έχω ξαναδεί. (Όχι πως θα την ψήφιζε κανείς αν έμπαινε κανονικά, ακόμα και τώρα που οι εκλογές θα είναι με λίστα.)
- Στο προηγούμενο "RT" αναλύσαμε το λεγόμενο bad timing. Αλλά ξεχάσαμε να αναφέρουμε μία δικλείδα ασφαλείας της θεωρίας, που θέτει σε σωστή, συγκλίνουσα τροχιά τους 2 κύκλους (αποδέκτης-κατάσταση): το λεγόμενο "leap of faith", τον μικρό εκτροχιασμό που κάνει ένας από τους δύο παράγοντες της εξίσωσης με στόχο την αυτή σύγκλιση. Βουτιά στο κενό, μόνο που το κενό έχει συνήθως πουπουλένιο δίχτυ ασφαλείας.
- Το hollywood αναπαράγει τη ζωή. Ή το αντίθετο, (Όχι, δεν αναφέρομαι στο Lord of the Rings. Τα Μαμούθ ποτέ δε χρησιμοποιήθηκαν σαν υποζύγια στην προϊστορία!)
- Είχε και Eurovision κάποια στιγμή ή είναι η ιδέα μου;
- Φεστιβάλ Βαβέλ (ή Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς Αθήνας" όπως λέγεται πλέον) το φθινόπωρο; Χμμ...
-Να μπαίνετε κάθε Δευτέρα και Πέμπτη να διαβάζετε το comic strip μου PENGHUNT στο blowtoons.com.
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
Αυτή την εποχή τρέχει ένα παραμύθι για τα παιδάκια, όπως έχουμε ξαναπεί, και αύριο Δευτέρα, το θέμα θα είναι "Πριγκήπισσα Special". (Από πότε η "πριγκήπισσα" γράφεται με Γιώτα και μου το διορθώνει το σύστημα;;)
- Κι ας κλείσουμε με ένα music video, τώρα που ανακαλύψαμε πως ανεβαίνουν τα youtubes στο blog, από τους προσφάτους ανακαλυφθέντες Blonde Redhead, έπειτα από suggestion της φίλης μου της Dana Nuanc των Balzac Dive.
(Το videoclip βέβαια είναι όχι και με μεγάλη επιτυχία όρτσα, και δεν κολλάει με τους υπερβολικούς στιχουργικούς τόνους, αλλά τέλοσπάντων, bare with me.)
- Από την αρχή της εβδομάδας δεν ακούμε τίποτ'άλλο, μόνο αν θα βγούμε απ'το Ευρώ, αν δε θα βγούμε, αν η δραχμή θα έχει καραβάκι ή υποβρύχιο πάνω, αν τα πεντοχίλιαρα θα γίνουν κέρμα. Ναι, οκ, αρκεί, έχουμε και ΠΙΟ σοβαρά πράγματα ν'ασχοληθούμε, μη μας τριβελίζετε άλλο.
- Μέχρι και η Στεφανίδου το γύρισε και κάνει πολιτικές εκπομπές, με σκοπό να βάλει κι αυτή ένα λιθαράκι στον διασυρμό του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν καταλάβουν πως όλος αυτός ο πόλεμος τους γυρίζει μπούμερανγκ στα ποσοστά θα είναι αργά.
- Και η Μπακογιάννη επέστρεψε στην ΝΔ με όρο να είναι σίγουρη η εκλογή της (1η στο Επικρατείας). Τέτοιο πολιτικό εγωισμό -για να μην πω κάτι χειρότερο- δεν έχω ξαναδεί. (Όχι πως θα την ψήφιζε κανείς αν έμπαινε κανονικά, ακόμα και τώρα που οι εκλογές θα είναι με λίστα.)
- Στο προηγούμενο "RT" αναλύσαμε το λεγόμενο bad timing. Αλλά ξεχάσαμε να αναφέρουμε μία δικλείδα ασφαλείας της θεωρίας, που θέτει σε σωστή, συγκλίνουσα τροχιά τους 2 κύκλους (αποδέκτης-κατάσταση): το λεγόμενο "leap of faith", τον μικρό εκτροχιασμό που κάνει ένας από τους δύο παράγοντες της εξίσωσης με στόχο την αυτή σύγκλιση. Βουτιά στο κενό, μόνο που το κενό έχει συνήθως πουπουλένιο δίχτυ ασφαλείας.
- Το hollywood αναπαράγει τη ζωή. Ή το αντίθετο, (Όχι, δεν αναφέρομαι στο Lord of the Rings. Τα Μαμούθ ποτέ δε χρησιμοποιήθηκαν σαν υποζύγια στην προϊστορία!)
- Είχε και Eurovision κάποια στιγμή ή είναι η ιδέα μου;
- Φεστιβάλ Βαβέλ (ή Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς Αθήνας" όπως λέγεται πλέον) το φθινόπωρο; Χμμ...
-Να μπαίνετε κάθε Δευτέρα και Πέμπτη να διαβάζετε το comic strip μου PENGHUNT στο blowtoons.com.
http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
Αυτή την εποχή τρέχει ένα παραμύθι για τα παιδάκια, όπως έχουμε ξαναπεί, και αύριο Δευτέρα, το θέμα θα είναι "Πριγκήπισσα Special". (Από πότε η "πριγκήπισσα" γράφεται με Γιώτα και μου το διορθώνει το σύστημα;;)
- Κι ας κλείσουμε με ένα music video, τώρα που ανακαλύψαμε πως ανεβαίνουν τα youtubes στο blog, από τους προσφάτους ανακαλυφθέντες Blonde Redhead, έπειτα από suggestion της φίλης μου της Dana Nuanc των Balzac Dive.
(Το videoclip βέβαια είναι όχι και με μεγάλη επιτυχία όρτσα, και δεν κολλάει με τους υπερβολικούς στιχουργικούς τόνους, αλλά τέλοσπάντων, bare with me.)
5.26.2012
One Of The Reasons..
Most people that know me, more or less also know that the band that's my No1 in my own, personal list, is the PULP. And that's not just because their lyrics create vivid, lucid images, not only because they don't hesitate to experiment in many ways, but mostly because they have a song for every possible situation.
And you gotta love PULP because Jarvis Cocker's voice is the best fit for every one of these songs.
And you gotta love PULP because Jarvis Cocker's voice is the best fit for every one of these songs.
5.25.2012
“Το Σκιώδες Βασίλειο”
(Απόσπασμα από -άτιτλο ακόμα- μυθιστόρημα)
Μια φορά κι έναν καιρό, στο μακρυνό βασίλειο της
Σαραγίας, ζούσε μία όμορφη πριγκήπισσα. Οι υπερπροστατευτικοί γονείς της δεν
την άφηναν ποτέ να βγεί από το κάστρο, γιατί είχε ευαισθησία στον ήλιο. Το
δέρμα της ήταν τόσο λευκό και εύθραστο, που ακόμα και μερικές εξασθενιμένες
αχτίδες μπορούσαν να του κάνουν ζημιά. Όλες οι γιορτές και οι δεξιώσεις της
βασιλικής οικογένειας γίνονταν πάντα εντός των τοιχών, με χαμηλό φωτισμό και
συγκεκριμένες ενδυματολογικές οδηγίες προς τους καλεσμένους: να αποφεύγονται
κάθε είδους ρούχα και κοσμήματα που μπορούν να δημιουργήσουν αντανακλάσεις.
Τα παράθυρα του κάστρου παρέμεναν ερμητικά κλειστά καθόλη τη διάρκεια
της ημέρας, ενώ ένας μαυροφορεμένος υπηρέτης ανακοίνωνε σε τακτά χρονικά
διαστήματα την ώρα.
Τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια της πριγκήπισσας είχαν
προσαρμοστεί στο σκοτάδι μετά από τόσον καιρό, κι ήταν εύκολο να διακρίνει
ακόμα και το μικρότερο παραπεταμένο αντικείμενο.
Έτσι μια μέρα ανακάλυψε ένα λιλιπούτειο, σκουριασμένο κλειδί, ξεχασμένο
σε μία ρωγμή στο δάπεδο της κουζίνας. Το περίεργο αυτό εργαλείο ήταν σα να της
μιλούσε, να την προσκαλούσε να εξερευνήσει την χρηστικότητά του. Κάθε βράδυ
λοιπόν, όταν ο ντελάλης ανακοίνωνε πως “Ώρα Βασιλείου Δευτέρα Πρωινή”, η νεαρή
πριγκηποπούλα σηκωνόταν στις μύτες των ποδιών από το αναπαυτικό της κρεββάτι
και τριγυρνούσε τα δωμάτια του κάστρου με απόλυτη προσοχή μην την ακούσουν. Για
μεγαλύτερη ασφάλεια μάλιστα, αυτές τις μικρές της εξορμήσεις τις έκανε γυμνή:
τα ρούχα κάνουν θόρυβο όταν τρίβονται μεταξύ τους.
Σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες πέρασαν μέχρι να βρει
την μικρή, χτισμένη πόρτα υπηρεσίας που οδηγούσε στο κελάρι. Ο νεόχτιστος
τοίχος που το έκρυβε ήταν ήδη διαβρωμένος από την υγρασία, κι έτσι η σκιερή
βασιλοπούλα ξεκίνησε να σκάβει αργά-αργά τριγύρω του, μέχρι να δημιουργήσει ένα
πέρασμα που θα μπορούσε να χωρέσει το λεπτεπίλεπτο σώμα της.
“Ώρα Βασιλείου Έκτη Πρωινή” και η πόρτα του κελαριού
πλέον ξεκλείδωτη. Το μεγάλο σκοτεινό δωμάτιο ήταν ερειπωμένο αλλά αυτό της ήταν
αδιάφορο. Διασχίζοντάς το έφτανες σε μία άλλη πόρτα που κλείδωνε μόνο με έναν
χαλύβδινο εσωτερικό σύρτη.
Η περιέργεια της πριγκήπισσας μεγάλωνε λεπτό το λεπτό.
Πίσω από τη δεύτερη και τελευταία αυτή πόρτα βρισκόταν ο κήπος με τις τουλίπες
και τα χρυσάνθεμα, που αγνοούσαν την ύπαρξή της.
Το φώς της πρώτης αυγής δημιουργούσε συστοιχίες χρωμάτικών εναλλαγών
καθώς έπεφτε πάνω τους, τόσο αρμονικές που γέμιζαν την καρδιά της πριγκήπισσας
με μία πρωτόγνωρη ζωντάνια.
“Ώρα Δεκάτη Πρωινή” και ήθελε να τρέξει κοντά τους, να
τ’αγκαλιάσει, να τα παρατηρεί και να τα μυρίζει μιαν αιωνιότητα. Η ξαφνική και
συγκριτικά υπερβολική έκθεση στο άδικο φως του υπέρλαμπρου ήλιου όμως έκαψε το
πορσελάνινο δέρμα της, κι έτσι η άτυχη πριγκηποπούλα, κατάκοπη από τον
αβάσταχτο πόνο των εγκαυμάτων, ξεψύχησε μετά από μόλις τέσσερις ώρες απόλυτης
ευτυχίας.
5.24.2012
Subliminal Music
You gotta love Interpol, their songs tend to be so ironic, and yet realistic between common grounds. Especially in the first 3-4 verses.
Example (lyrics)
http://www.sing365.com/music/lyric.nsf/Obstacle-2-lyrics-Interpol/ED1F53ADFC8AA8C648256CBC0011F430
Example (lyrics)
http://www.sing365.com/music/lyric.nsf/Obstacle-2-lyrics-Interpol/ED1F53ADFC8AA8C648256CBC0011F430
5.22.2012
'Ατιτλο #256
(Απόσπασμα από -άτιτλο ακόμα- μυθιστόρημα)
(...) Σε μια άλλη ζωή, πιο διάφανη, πιο απλοϊκή, μπορούσε να θέτει ερωτήσεις, βέβαιος για μια σταθερή και σίγουρη απάντηση. Κατάφαση ή άρνηση, ποτέ τα ενδιάμεσα στάδια απόκρισης. Τα “ίσως” και τα “μπορεί” δεν είχαν θέση στο λεξιλόγιο των συνομιλητών του. Αυτό ακριβώς δηλαδή, που επεδίωκε, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
(...) Σε μια άλλη ζωή, πιο διάφανη, πιο απλοϊκή, μπορούσε να θέτει ερωτήσεις, βέβαιος για μια σταθερή και σίγουρη απάντηση. Κατάφαση ή άρνηση, ποτέ τα ενδιάμεσα στάδια απόκρισης. Τα “ίσως” και τα “μπορεί” δεν είχαν θέση στο λεξιλόγιο των συνομιλητών του. Αυτό ακριβώς δηλαδή, που επεδίωκε, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Σε μια Άλλη ζωή όμως, γιατί τώρα τα πάντα τριγύρω του
ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ανεξαρτήτως βαρύτητας της ερώτησης, δεν υπήρχε
καμία περίπτωση για σαφήνεια. Άκουγε τους ήχους της πόλης καθώς περπατούσε στις
λεωφόρους και δεν μπορούσε να τους αντιστοιχήσει σε πράξεις ή αντικείμενα.
Ευτυχώς που η όρασή του ήταν ακόμα αρκετά δυνατή, παρά τα τριανταπέντε χρόνια
της ηλικίας του.
Τριανταπέντε, δεν ακούγεται μεγάλο το νούμερο, εκείνος
όμως αισθανόταν το βάρος του τουλάχιστον διπλάσιο. Η πίεση και το άγχος από την
πληθώρα των αναπάντητων αποριών του, του έσφιγγαν το στομάχι και αποδυνάμωναν
τα κόκκαλά του. Ήταν τόσο σίγουρος πως βρισκόταν πλέον στα πρόθυρα
αρτιριοσκλήρωσης, που όλες του οι κινήσεις ήταν μετρημένες και προσεχτικές: Δύο
βήματα-Εισπνοή. Δύο βήματα-Εκπνοή. Δύο βήματα-Εισπνοή. Ένα βήμα-Στάση και Εκπνοή.
Φυσικά αργούσε πάντοτε στα ραντεβού του εξαιτίας αυτού
του άκρως πειθαρχημένου βηματισμού, αλλά δεν τον απασχολούσε. Ήταν της άποψης
πως στους γέρους και τα μικρά παιδιά πρέπει να δείχνεις ανέχια.
Κάθε βράδυ που επέστρεφε σπίτι του, πάντα ακολουθώντας
την ίδια ακριβώς διαδρομή, πατώντας στα ίδια πλακάκια των πεζοδρομίων,
σταματώντας στα ίδια φανάρια και παρατηρώντας τους ίδιους ανθρώπουςγέμιζε με
ένα αίσθημα ολοκλήρωσης. Η μέρα του είχε τελειώσει ακριβώς όπως ξεκίνησε, κι
αυτό ήταν καλό. Χωρίς διακυμάνσεις, χωρίς έντονα πάθη, χωρίς την υπερβολικά
προβεβλημένη δυσαρέσκεια που έβλεπε στα πρόσωπα των “συνοδοιπόρων” του. Αν
εξαιρέσεις όλα εκείνα τα ερωτηματικά που βασάνιζαν τις σκέψεις του και τους
έντονους, καθημερινούς εφιάλτες, θάλεγε κανείς πως ήταν ευχαριστημένος.
..όχι, “ικανοποιημένος” είναι η σωστή λέξη για να περιγράψεις μια ζωή
χωρίς συγκεκριμένη γεύση.
Μοναχικός και ήρεμος χαρακτήρας, που ακόμα και οι πιο
ασήμαντες ευχάριστες εκπλήξεις μπορούσαν να τον κάνουν να περάσει από τη σφαίρα
της “ικανοποίησης” στην ευτυχία. Σε αντίθεση με τις αρνητικές εκπλήξεις, που
τον έφερναν στο χείλος της λήθης.
Την πρώτη φορά που την αντίκρυσε, του φάνηκε σαν μία
φωτογραφία-κομμάτι ενός αλληγορικού κολλάζ οικογενειακών καλοκαιρινών διακοπών
σε κάποια Λούτσα, χωρίς όμως να καταφέρει να γίνει μέρος του συνόλου, σα
δανεική από ένα άλλο άλμπουμ αναμνήσεων που δε θα μπορούσε να ήταν δικό του.
Ανάμεσα στα ταπεράκια με τους κακοσχηματισμένους κεφτέδες και τις ξασπρισμένες
από την υπερβολική χρήση αντιηλιακής κρέμας γιαγιάδες, η δική της φωτογραφία
ξεχώριζε. Άγαρμπα και βιαστικά τοποθετημένη πάνω από τις άλλες, χωρίς να
ακολουθεί τον κανόνα των διαστημάτων των 2 εκατοστών ανάμεσα στις εικόνες του δικού
του παρελθόντος.
Σχισμένη στις γωνίες, ίσως από το άγριο ξεκόλλημά της από εκείνο το
άλλο άλμπουμ φωτογραφιών που λαχταρούσε.
Και φωτεινή. Τόσο φωτεινή, που έσβηνε τους υπέρλαμπρους αυγουστιάτικους
Ήλιους από όλες τις άλλες αναμνήσεις του. (...)
5.18.2012
Random Thoughts 01
Δανειζόμαστε τον τίτλο από παλιά σειρά άρθρων από το Comicdom (fanzine, online κλπ) και ξεκινάμε. Δε θα έχουμε εκλογικά αυτή τη φορά, αλλά θα επανέλθω σ'αυτά σύντομα, και πριν τις επαναληπτικές εκλογές, έτσι για να σας σπάσω τα νεύρα.
Ας αρχίσουμε λοιπόν.
- Αυτές οι ραδιοφωνικές διαφημίσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο. Εκτός του ότι μεγάλο ποσοστό τους βασίζεται σε αθλητικά θέματα και κυρίως ποδοσφαιρικά, που τα έχουν κουράσει όσο δεν πάει, οι σεναριογράφοι τους πρέπει να είναι μακιγιέρ. Ή ο καφετζής της γωνίας. Ή η γιαγιά μου. You get the point τελοσπάντων.
- Το ίδιο ισχύει και με το μνημονιακό δίλημμα. Είπα να μην αναφερθώ στα πολιτικά αλλά δεν κρατήθηκα! Μέσα-έξω στο Ευρώ, δεξιά-αριστερά στη δραχμή, πλαγιομετωπικά στην πέμπτη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ όπως μπαίνουμε ακροδεξιά του Καμμένου, ο οποίος έδωσε το χαρτί, δεν το έδωσε, το πήρε πίσω, έδωσε ένα άλλο, ξέχασε να βάλει blanco στις μουτζούρες, σάλιωσε-δε σάλιωσε το φάκελο, μου θυμίζει την ανάλυση που έκαναν πριν ένα μήνα για τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Βενιζέλου, γιατί διάλεξε χρυσάνθεμα στον στολισμό και όχι γλαδιόλες σε χρυσοποίκιλτα βάζα.
- Υπάρχει μια γενικότερη ατονία τριγύρω ή είναι η ιδέα μου; Κάτι σαν ψυχαναγκαστική διαδραστικότητα, λες και όλοι βρίσκονται σε μια κατάσταση αναμονής. Τί ακριβώς περιμένει ο καθένας τώρα δεν έχω ιδέα, ελπίζω μόνο να είναι κάτι το ρεαλιστικό, όπως την άδειά τους, κάποιο δώρο γεννεθλίων, τη γάτα τους να γεννήσει ή τον απόλυτο έρωτα.
- Ο οποίος υπάρχει, μην ακούτε κακεντρεχείς φήμες, απλά συνήθως είναι ετεροχρονισμένος, το λεγόμενο bad timing που λέμε.
- Το "bad timing" είναι γενικότερα μεγάλη μαφία όπως έλεγε κι η προγιαγιά μου. Και το θέμα είναι πως Ναι μεν όλα είναι κύκλος στη ζωή κι αν έχεις υπομονή και έχεις κατσικωθεί στο ίδιο σημείο θα ξαναπεράσει το "άλλο σημείο" και θα επέλθει η σύγκλισις, αλλά δεν ξέρουμε ποιά είναι η διάμετρος αυτού του κύκλου και μία πλήρης περιστροφή μπορεί να θέλει από 1 μήνα έως 45 χρόνια. Και μέχρι τότε όλο και μισό βήμα θα έχεις κάνει δεξιά-αριστερά να ξεπιαστείς, και θα ξαναχτυπήσει το "bad timing" ένεκα "νόμου του Μέρφυ" και φτου κι απ'την αρχή. Αν κάποιος εκτός από μένα έβγαλε νόημα στον συλλογισμό,μπορεί μετά βεβαιότητας να λύσει διαφορικές εξισώσεις.
- Θα μου πείτε τώρα το θέμα είναι να περνάς καλά, και ν ακολουθείς αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, χωρίς να δεσμεύεσαι από πράγματα, γεγονότα, καταστάσεις που σε πιέζουν ψυχολογικά. Ή δε θα το πείτε αυτό καν, και θα πάτε να φάτε το γιαούρτι με τις φράουλες που έχετε αφήσει στο ψυγείο από το απόγευμα για να ρουφήξει τη ζάχαρη.
- Η ψυχική υγεία είναι το σημαντικότερο αγαθό. Period. Απλά δεν είναι εύκολη η απόκτησή της. Εξαιτίας του bad timing. Και διαφόρων άλλων παραγόντων, που σηκώνουν ανάλυση επιπέδου "κάποια άλλη φορά που δε θα βαριέμαι".
-Να πάτε τώρα να διαβάσετε τα καινούργια comic strips στο PENGHUNT. Αυτό τον καιρό τρέχει ένα παραμύθι-εκτός continuity-, με μια πριγκήπισσα που έσπασε το πόδι της πέφτοντας από μια μαγεμένη σκάλα, κι έναν ιππότη που ψάχνει να βρει το επίσης μαγεμένο δάσος με τα δέντρα με το πιο στέρεο ξύλο της οικουμένης, για να επιδιορθώσει τη σκάλα και να σώσει την πριγκήπισσα.
Ακολουθήστε το link: http://www.blowtoons.com/comics.php?subcat=116
Subscribe to:
Posts (Atom)